Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/2426 Esas 2022/6980 Karar Sayılı İlamı

Bölge Adliye
Mahkemesi : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi
No : 2021/1711-2021/402
İlk Derece
Mahkemesi : ... 2. İş Mahkemesi
No : 2019/114-2019/193

Dava, meslekte kazanma gücü kayıp oranının tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince istinaf isteminin reddine dair karar verilmiştir.
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince verilen kararın temyizen incelenmesi davalı Kurum vekili tarafından istenmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM
Davacı vekili, davalı, Sosyal Güvenlik Kurumu sigortalılardan ... T.C. Kimlik numaralı ...'ın müvekkili olan şirkette çalışmakta iken, 27/02/2013 tarihinden itibaren kendi isteğiyle şirketten ayrıldığını ve meslek hastalığı geçirdiği iddiası ile davalı kuruma başvurduğunu, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu'nun 29/01/2016 tarih ve 08/1441 sayılı kararında sonuç olarak; ...'ın ; birleştirme kaydıyla E cetveline göre maluliyet oranının %44,7 olduğuna, başka birinin sürekli bakımına muhtaç durumda olmadığına, kontrol muayenesi gerekmediğine oy birliği ile karar verildiğini, davalının bu tespitini müteakip ... vekili tarafından müvekkili olan şirkete karşı Dörtyol 1. İş Mahkemesinin 2015/418 E. Sayılı dosyasına kayden maddi ve manevi tazminat talepli dava açıldığını, açılan iş bu davada, müvekkili olduğu şirket tarafından maluliyet oranına itiraz edildiğini, ... tarafından açılan davada, müvekkili olduğu şirket tarafından maluliyete yapılan itiraz sonrasında, Adli Tıp 3. İhtisas Kurulundan ve nihai olarak ta T.C. Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu, Adli Tıp İkinci Üst Kurulundan alınan 01/02*/2018 tarih ve 131 karar sayılı kararında; "... E cetveline göre : %16 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağı oy birliği ile mütalaa olunur" demek suretiyle en üst kurum niteliğinde olan ve bu karara da itiraz mümkün olmadığından cihetle maluliyetin %16 oranında olduğu oranında olduğu kesin olarak karara bağlandığını, Anılan karara istinaden, mahkemece Sosyal Güvenlik Kurumuna müzekkere yazılarak %16 'lık maluliyet oranına istinaden ...'a bağlanması gereken peşin sermaye değerinin bildirilmesi istenilmiş ise de, maluliyet hususunda kurumu bağlayıcı bir karar olmadığı gerekçesiyle farazi hesaplama yapılamayacağının bildirildiğini, Sosyal Güvenlik Yüksek Sağlık Kurulu tarafından belirlenmiş olan, %44,7 oranındaki maluliyet oranının T.C. Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu, Adli Tıp İkinci Üst Kurulunca belirlenen % 16 olarak tespitine karar verilmesini, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalılara yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II-CEVAP
Davalı ... vekili; Açılan davayı kabul etmediklerini, diğer davalı ...'ın , sicil dosyası incelendiğinde ; 19/04/2012 tarihli özürlü raporuyla %40 engelli kabul edilerek, engellilik indiriminden faydalandığını ve daha sonra ise malulen emeklilik için başvurduğunun görüldüğünü, daha sonra ise ...'ın mesleki hastalığının tespiti talebi üzerine, Kurum Müfettişi ... tarafından 10/09/2015 tarih 103031/29/İR-29 sayılı rapor hazırlandığını, rapor sonucunda meslek hastalığının sağlık kurulunca verilerek rapor ile tespiti gerektiğinin bildirildiğini, 29/01/2016 tarih 08/1441 sayılı Sosyal Sigorta Yüksek Sağılık kurulu kararı ile kişide meslek hastalığının bulunduğunu ve maluliyet oranının %44,7 olduğunun tespit edildiğini, yapılan itiraz üzerine tekrar inceleme yapılarak sigortalının maluliyet oranında değişikliğe gerek görülmediğini ve sigortalının maluliyetinin %44,7 olduğuna, başka birinin sürekli bakımına muhtaç olmadığına karar verildiğini, davanın reddine yargılama giderleri ile vekalet ücretinin davacıya yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, Sosyal Güvenlik Yüksek Sağlık Kurulu tarafından belirlenmiş olan %44,7 oranındaki maluliyetin Adli Tıp Kurumu 2. Üst Kurulunca belirlenen %16 'ya düşürülmesini ve bu oranın tespitini kabul ettiklerini, yapılan tüm tespitlerin ve oranların resmi kurumlar olan SGK ve Adli Tıp Kurumlarınca yapılmış olduğunu, müvekkilin müdahalesinin söz konusu olamayacağından ve davayı kabul ettiklerinden dolayı yargılama gideri ve vekalet ücreti hükmedilmesine yer olmamasına karar verilmesini, müvekkilinin meslek hastalığı dolayısıyla Dörtyol 1. İş Mahkemesi 'nin 2015/418 E. Sayılı dosyası ile açtığı maddi ve manevi tazminat davasının yaklaşık 4 yıldır devam etmekte olduğunu, davayı kabul etmiş olduklarından kararı istinaf da etmeyeceklerini, davanın kabulüne, dava açılmasına müvekkil sebebiyet vermediğinden yargılama giderlerinin ve vekalet ücretinin hükmedilmesine yer olmadığına karar verilmesini talep etmiştir.
III-MAHKEME KARARI
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
Mahkemece, ".-Davanın Kabulüne,
Davalı ...'ın geçirmiş olduğu meslek hastalığı nedeni ile maluliyet oranının %16 olarak tespitine,..." şeklinde karar verilmiştir.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI:
Mahkeme hükmü yerinde görülerek istinaf isteminin reddine karar verilmiştir.
V-TEMYİZ NEDENLERİ:
Davalı Kurum vekili, eksik inceleme ile hüküm kurulduğunu belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE ESASIN İNCELEMESİ
Sürekli iş göremezlik ve malullük halinin belirlenmesinde izlenecek yol; 5510 sayılı Kanun'un “Sağlık Raporlarının Usul ve Esasları”na dair 95. maddesinde ( 506 sayılı Kanun'un 109. maddesinde) hükme bağlanmıştır. Buna göre, kurum sağlık tesisleri tarafından raporlara dayanılarak verilen kararlara karşı ilgililerin S.S. Yüksek Sağlık Kurulu'na itiraz hakları mevcuttur. Söz konusu kurulun raporlarının Kurumu bağlayacağı diğer ilgililer yönünden bağlayıcı olmayıp, Adli Tıp Başkanlığı veya Tıp Fakültelerinin ilgili ana bilim dalı konseylerinden Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü çerçevesinde inceleme ve araştırma yapılmasını isteyebilecekleri 28.06.1976 tarih ve 6/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararının gereğidir. Öte yandan; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 17.02.2010 gün ve 2010/21-60 Esas, 2010/90 Karar sayılı ilamı ile 06.10.2010 gün ve 2010/10-390 Esas, 2010/448 Karar sayılı ilamların da belirtildiği üzere Adli Tıp Kurumu Başkanlığı’nın ilgili ihtisas kurulu ile üniversitelerin tıp fakülteleri ilgili bilim dalı başkanlıklarınca ya da S.S. Yüksek Sağlık Kurulu'nca düzenlenen raporlar arasında çelişkinin mevcut olması halinde, çelişkinin Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Adli Tıp Üst Kurulu tarafından giderilerek, sigortalının sürekli iş göremezlik oranı ve başlangıç tarihi kesin olarak karara bağlanması da zorunludur.
Belirtilen açıklama nazarında somut olaya dönüldüğünde, mahkemece her ne kadar, davalı ...'ın geçirmiş olduğu meslek hastalığı nedeni ile maluliyet oranının %16 olarak tespitine dair karar verilmiş ise de, meslekte kazanma gücü kayıp oranının başlangıcının da belirtilmesi gerektiğinden, yazılı şekilde hüküm kurulması yerinde görülmemiştir.
Diğer taraftan işbu davada, meslekte kazanma gücü kayıp oranının tespiti yerine, maluliyet kelimesinin kullanılması, söz konusu kavramların ve tespit kriterlerinin farklı olması nedeniyle isabetsiz bulunmuştur.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararı kaldırılarak İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi kararının HMK'nın 373/1. maddesi gereğince kaldırılarak temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 11.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.