Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/3273 Esas 2021/2781 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3273
Karar No: 2021/2781
Karar Tarihi: 06.04.2021

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/3273 Esas 2021/2781 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Siverek 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümle ilgili yapılan istinaf başvurusu Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esastan reddedildi. Suç, çocuğun cinsel istismarı ile ilgiliydi ve mağdurenin yaşı 12'den küçüktü. İlk derece mahkemesi tarafından, temel ceza için kademeli uygulama yapılmıştı. Fakat bu uygulamanın sonuç cezasına etkisi olmadığı için bozma nedeni yapılmadı. Katılan Bakanlık vekilinin davaya katılma hakkı yoktu ve bu nedenle temyiz isteği reddedildi. Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz istemi de yerinde görülmedi ve hüküm onaylandı. Suçun işlendiği kanun maddesi 5237 sayılı TCK'nın 103. maddesi, mağdurenin yaşı düşünülerek işlenen suç için ise 6763 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı TCK'nın 103. maddesinin birinci fıkrasının 3. cümlesi uygulandı. Ayrıca, davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yapılan ihbarda bulunmanın zorunlu olmadığı kabul edildi.

14. Ceza Dairesi 2020/3273 E. , 2021/2781 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun atılı suçtan mahkumiyetine dair Siverek 1.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 02.07.2019 gün ve 2019/204 Esas, 2019/384 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suç tarihinde on iki yaşından küçük mağdureye yönelik işlenen atılı suçtan dolayı ilk derece mahkemesince 6763 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı TCK"nın 103. maddesinin birinci fıkrasının 3. cümlesi uyarınca temel cezanın tayini gerekirken yazılı şekilde kademeli uygulama yapılması sonuç cezaya etkili görülmediğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi istinaf aşamasında verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.