Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/5132 Esas 2021/466 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5132
Karar No: 2021/466
Karar Tarihi: 20.01.2021

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/5132 Esas 2021/466 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak hükmün açıklanması geri bırakılmıştır. Daha sonra, denetim süresi içinde sanık yeni bir suç işlemiş ve geri bırakılan hüküm infaz edilmiştir. Karar verilen suç 5237 sayılı TCK'nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanmadır. Ancak bu madde, 6763 sayılı kanun ile değiştirilmiştir. Dosyanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve uzlaşma işleminin yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı TCK, 155/1. madde: Güveni kötüye kullanma suçu
- 6763 sayılı Kanun: Değişiklik ve düzenlemeler içeren kanun
- 5271 sayılı CMK, 253. ve 254. maddeler: Uzlaşma işlemlerine ilişkin maddeler.

6. Ceza Dairesi 2020/5132 E. , 2021/466 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda atılı suçtan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, kararın kesinleşmesinden sonra sanığın denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle geri bırakılan hükmün aynen infazına karar verildiği, sanığın mahkumiyetine ilişkin kararında belirtilen 5237 sayılı TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kalması ve sanık ile müşteki arasında 6763 sayılı yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işleminin yapılması için dosyanın yeniden değerlendirilmesi lüzumu karşısında, belirtilen işlemlerin yapılıp sonucuna göre hükmün açıklanıp açıklanamayacağının tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 20/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.