Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/8304 Esas 2019/23549 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek, fazla çalışma ücreti ve hafta tatili ücreti ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Dairemizce bozma kararı verilmiş, bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Somut uyuşmazlıkta Mahkemece bozmaya uyularak bozma kararı doğrultusunda düzenlenen bilirkişi raporunda hesaplanan fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak hükme esas alınan bilirkişi raporundan bozma doğrultusunda değerlendirme yapılıp yapılmadığı anlaşılamamaktadır. Denetime elverişli olmayan rapora göre karar verilmesi yerinde değildir.
Ayrıca taraflar arasındaki iş sözleşmesinde fazla çalışma ücretinin asıl ücrete dahil olduğu kararlaştırılmıştır. Dairemizce, bu tür sözleşme hükümlerine yılda 270 saate kadar olan fazla çalışma süresi ile sınırlı olarak değer verilmektedir. İşçinin asıl ücretine hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücretinin dahil edilmesi mümkün değil ise de, taraflarca yılda 270 saate kadar fazla çalışmaların karşılığı olan ücretin, işçinin asıl ücretine dahil olduğunun kararlaştırılması mümkündür. Eldeki davada gerek bozma öncesinde düzenlenen bilirkişi raporunda, gerekse bozma sonrası düzenlenen raporda, bu mahsup işleminin denetime elverişli biçimde yapılmadığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Somut olayda öncelikle davacı işçinin haftalık fazla çalışma süresinden (yılda 270 saatin 52 haftaya bölünmesi suretiyle bulunan) haftalık 5,2 saatin mahsubu suretiyle kalan fazla çalışma süresi üzerinden fazla çalışma ücreti hesaplanması gerektiği gözetilerek sonuca gidilmelidir. Mahkemece denetime elverişli olmayan ve hatalı bilirkişi raporuna göre hüküm tesis edilmesi hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.