Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/21720
Karar No: 2015/12024
Karar Tarihi: 15.06.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/21720 Esas 2015/12024 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davacı eski mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönemlerin kıdemine sayılmadığını iddia ederek, önceki işyerlerindeki çalışmalarının da davalı işyerinde geçmiş kabul edilmesi gerektiğini belirterek ücret farkı, yıpranma primi, ilave tediye farkı ve ikramiye farkı talep etmiştir. Davalılar ise bu talebin geçersiz olduğunu ve gerekli ödemelerin zaten yapıldığını, davacının derece ve kademe tespitininde hata olmadığını savunmuşlardır. Mahkeme, davacının hak ettiği derece ve kademenin tespitine ve ücret farklarının ödenmesine karar vermiştir. Ancak davacının derece kademe tespiti hesaplamasında yanlışlık yapıldığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Ayrıca yıllık izin ücretinin son işveren olarak davalı belediyenin sorumlu tutulması gerekirken diğer davalının sorumlu tutulması yasaya aykırıdır. Kanun maddeleri: 6111 sayılı Yasa.
7. Hukuk Dairesi         2014/21720 E.  ,  2015/12024 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : İş Mahkemesi
    Dava Türü : Alacak

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1-Davacı, davalı .."de kadroya geçmeden önceki dönem mevsimlik işçi olarak çalıştığı hizmetlerinin kıdemine sayılmadığını, 2011-2013 yıllarını kapsayacak 3. Dönem TİS’in geçici 4. maddesi gereği önceki işyerlerinde geçen çalışmaların da davalı işyerinde geçmiş gibi kabul edileceğine dair düzenleme gereği derece ve kademesinin tespiti ile yeni derece ve kademesi dikkate alınarak ilk kadroya geçişlerinden itibaren TİS’den kaynaklanan ücret farkı, yıpranma primi, ilave tediye farkı ve ikramiye farkı alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
    Davalı .., davacıya sözkonusu hakların 2011-2013 yıllarını kapsayan TİS ile tanındığını, bu nedenle taleplerin geçmişe yönelik olarak talebinin yerinde olmadığını, derece ve kademe tespitinde hata olmadığını, gerekli ödemelerin TİS’lere göre zaten yapıldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
    Davalı .., davalının 6111 sayılı yasa gereği kurumlarına devredildiğini, bu nedenle 2001 yılında yapılan hata yönünden kendilerine dava açılamayacağını bu nedenle davanın husumetten reddi gerektiğini, intibak işlemlerinin devir sırasında kurumlarınca doğru yapıldığını savunarak davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
    Mahkemece, davacının bilirkişi tarafından hesaplanan mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem yönünden hak ettiği derece ve kademenin tespitine, yeni derece ve kademeye göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak alması gereken ücret farklarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
    Davacının derece kademe tespitinin doğru olarak tespit edilip edilmediği konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının davalı işyerinde mevsimlik işçi olarak 9 yıl 27 gün çalışmasının bulunduğunu, bu çalışmaya karşılık olarak her iki yılda bir derece ve her yıl bir kademe alacağını, davacının eklenmesi gereken derece ve kademesinin 4/9 olduğunu, son derece ve kademesinin 6/20 olmasına göre buna eklenmesi gerektiği, 01.03.2012 tarihi itibariyle olması gereken derece ve kademesinin 11/29 olarak tespiti gerektiği belirtilerek, zamanaşımı savunmasına göre dava tarihinden geriye doğru 5 yıl için alacak hesabı yapılmıştır. Ancak bu hesaplama tarzı hatalıdır.
    İşyerinde uygulanan TİS gereği olarak davacının tam bir yıl çalışmasının karşılığı 1 kademe, 2 yıl çalışmasının karşılığı da 1 derecedir. Davacının mevsimlik işçilikte geçen çalışma süresine göre eklenmesi gereken derece kademe tespiti doğru yapılmıştır. Ancak bunun yıllara uygulanması sırasında davacının davalı .."na geçtiği 2011 yılına kadar düz işçi olması nedeniyle pozisyonunun üst sınırının “8” derece olması nedeniyle bunu aşamayacağının ve 2011 yılında kadro değişimi nedeniyle “10” derece olması gerekirken “11” dereceye yükseltmesi nedeniyle hesaplamalar hatalı olmuştur ve hatalı raporun hükme esas alınması da isabetsiz olup tüm hesaplamaların yeniden yapılması zorunlu hale gelmiştir.
    2-Davacının yasal ilave tediye alacağının 4857 sayılı Yasada düzenlenen ücret alacaklarından olmadığı, bu nedenle en yüksek banka mevduat faizine değil, davacının talebi ile bağlı kalınarak yasal faiz oranını aşmamak üzere en yüksek banka mevduat faizi ile tahsiline karar verilmesi gerektiği göz ardı edilerek, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
    3-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücretinden hangi davalının sorumlu olacağı hususu uyuşmazlık konusudur.
    Davacı 6111 sayılı Yasa gereği davalı Kasım 2011 de .."ne devredilmiştir. İş akdinin feshi bu dönemde sözkonusu olmamıştır. Davacının iş akdi 13.7.2012 tarihinde emekli olması nedeniyle sona ermiştir. Bu durumda feshe bağlı bir alacak olan yıllık izin ücretinden son işveren olarak .."nün sorumlu tutulması gerekirken diğer davalının sorumlu tutulması yasaya aykıdır olup karar bozulmalıdır.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde davalı Belediyeye iadesine, 15.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi