Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6507 Esas 2019/5596 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6507
Karar No: 2019/5596

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6507 Esas 2019/5596 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında vergi usul kanununa muhalefet suçlamasıyla açılan dava sonucu, defter ve belgelerin vergi incelemesi için istenmesine rağmen sanığın ibraz edememesi sebebiyle mahkumiyet hükmü kurulmuştur. Ancak, kanunda belirtilen istisnaların varlığı önceden belirlenmediği ve yazılı şekilde tebligat yapılmadığı için suçun unsurları oluşmamıştır. Bu sebeple, savunma tarafından yapılan temyiz itirazları kabul edilerek mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Kararda, vergi usul kanununun 139. maddesi ile defter ve belge isteme süreci detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
Kanun Maddeleri: Vergi Usul Kanunu Madde 139 ve 213, Ceza Muhakemesi Kanunu Madde 321, 5320 Sayılı Kanun'un Madde 8/1, 1412 Sayılı CMUK Madde 321.

11. Ceza Dairesi 2016/6507 E. , 2019/5596 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09.06.1998 tarih, 1998/11-154 Esas, 1998/213 Karar ve Dairemizin, 02.02.2012 tarih, 2011/11383 Esas ve 2012/950 Karar sayılı kararlarında açıklandığı üzere, VUK"nin 139. maddesine göre; vergi incelemeleri, esas itibarıyla incelemeye tabi olanın iş yerinde yapılır. İş yerinin müsait olmaması, ölüm, işin terk edilmesi gibi zaruri sebeplerle incelemenin yerinde yapılması imkansız olur veya mükellef ve vergi sorumluları isterlerse inceleme dairede yapılabilir. İş yeri faal olan mükelleflere gönderilen, defter ve belgelerin vergi dairesine getirilmesi yönünden yapılan tebligatlar usulüne uygun olmadığından suçun unsurları oluşmayacaktır. Somut olayda, defter belge isteme yazısının, sanığın faaliyetine devam ettiği anlaşılan iş yeri adresine çıkarıldığı ve hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Kanun"un 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlendiğine dair dosya arasında herhangi bir belge olmadığı, ayrıca sanığın defter belge isteme yazısını aldıktan sonra vergi müfettişlerine verdiği ifadesinde, defter ve belgelerin mali müşaviri arasında yaşanan sorun nedeniyle kendisine teslim edilmediğini, bu nedenle ibraz edemeyeceğini beyan etmesi ve dosya arasında bulunan 28.09.2010 tarihli mali müşavir tarafından dosyaların sanığa teslim edildiğine dair düzenlenen tutanakta, 2006 yılına ilişkin defter ve belgelerin el yazısı ile tutanağa eklendiği ve sanığın herhangi bir parafının bulunmadığı, bu nedenle el yazısı ile eklenen yazının, tutanak düzenlendiği tarihte mi yoksa daha sonra mı eklendiğine dair dosyaya yansıyan bir delil olmadığı, bu nedenle sanığın suç kastının bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında beraat yerine mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.