Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/2433 Esas 2019/14976 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2433
Karar No: 2019/14976
Karar Tarihi: 16.12.2019

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/2433 Esas 2019/14976 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/2433 E., 2019/14976 K. sayılı karara göre, sanık kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum edilmiştir. Hapis cezasına ek olarak TCK'nın 53/1. maddesinde sayılan hak yoksunluklarına karar verilmemiştir, fakat infaz aşamasında bu hususun dikkate alınması mümkündür. Mahkeme kararı uygun görülmüş ve temyiz edilmemiştir. Sanık suçun oluşumuna ve niteliğine göre kabul edilebilir bir gerekçe sunmamıştır. Ancak, cebir kullanılıp kullanılmadığı ve gönüllü vazgeçmenin gerçekleşip gerçekleşmediği hususları mahkemece incelenmemiştir. TCK'nın 109/3-b maddesi ve fıkrası uygulanması hatalı bulunmuştur ve tanık beyanları çelişkili olduğu için şüpheden sanığın yararlanacağına karar verilmiştir. Mağdure beyanları ise soyut iddiadan ibaret kalmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 53/1, 109/5, ve 109/3-b maddeleri ve fıkraları.

8. Ceza Dairesi 2019/2433 E. , 2019/14976 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK.nın 53/1. maddesinde sayılan hak yoksunluklarına karar verilmemiş ise de, bu hususun infaz aşamasında nazara alınması mümkün görüldüğünden ve şartları oluştuğu halde TCK.nın 109/5 maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre; sanık müdafinin atılı suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığına, sanığın suç işleme kastıyla hareket etmediğine, olayda cebir kullanılıp kullanılmadığı ve gönüllü vazgeçmenin gerçekleşip gerçekleşmediği hususlarının mahkemece değerlendirilmediğine, sanığın mağdureye yardımcı olmak istediğine, TCK.nın 109/3-b madde ve fıkrasının uygulanmasının hatalı olduğuna, şüpheden sanığın yararlanacağına, tanık beyanlarının çelişkili olduğuna, mağdure beyanlarının soyut iddiadan ibaret kaldığına dair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.