Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/4383 Esas 2020/1033 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : (KAPATILAN) 3.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR

Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 16/06/2016 gün ve 2014/162 - 2016/130 sayılı kararı onayan Daire"nin 07/05/2018 gün ve 2016/10662 - 2018/3275 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 2012/0036 sayılı tasarım için başvuru yaptığını, müvekkilinin itirazı üzerine davalının başvurusunun TPMK tarafından red edildiğini, daha sonra davalının önceki tasarımına benzer 2013/02244 sayılı çoklu tasarım için başvuru yaptığını, davalının tescilinin kötü niyetli olduğunu, davalının tescilinin yeni ve ayırt edici olmadığını ileri sürerek, 2013/02244 sayılı tasarımının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının 2013/02244 sayılı “kase” ürünü adlı endüstriyel tasarım tescil belgesinin davacı 2006/05996 sayılı tasarımı karşısında her iki tasarımın da aynı özellikleri taşıdığı, bilgilenmiş kullanıcı gözünde dahi davalı tasarımının davacı tasarımından ayrıt edici niteliği bulunmadığı, söz konusu tasarımla ilgili geniş seçenek özgürlüğüne rağmen davalının ayniyet derecesinde benzer olan kase ürünü adlı davacı tasarımına benzer ve yenilik kriteri taşımayan, ayırt edici niteliği de bulunmayan, kase ürün adlı tasarım için tescil belgesi aldığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile davalı adına tescilli 2013/02244 sayılı endüstriyel tasarım tescil belgesinin hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 06/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.