Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3002 Esas 2020/3338 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3002
Karar No: 2020/3338
Karar Tarihi: 17.02.2020

Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3002 Esas 2020/3338 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, silahla tehdit suçundan mahkum edildi. Temyiz edilen karar Yargıtay tarafından incelendi ve yeni bir hüküm verilmesi gerektiği kararına varıldı. Yeni hükmün Yargıtay incelemesine tabi olacağı ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı belirtildi. Ancak, kararın dayandığı kanıtların, sonuçların ve suçun unsurlarının belirtilmediği ve Anayasa ve CMK maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm kurulduğu belirtildi. Ayrıca, sanığın TCK'nın 62. maddesi uyarınca suçunun değerlendirilmediği ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. Temyiz itirazları nedeniyle kararın bozulduğu ve dosyanın esas/mahkeme kararı için geri gönderildiği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri 141/3 ve 5271 sayılı CMK\"nın 34, 230 ve 232, 289/1-g (1412 sayılı CMUK\"nın 308/7), TCK'nin 62. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gibi maddelerdir.

4. Ceza Dairesi 2016/3002 E. , 2020/3338 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak;
1-Açıklanmasına karar verilecek yeni hükmün Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, Anayasanın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 230 ve 232, 289/1-g (1412 sayılı CMUK"nın 308/7.) maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a-TCK"nın 62. maddesindeki ölçütler kapsamında yeterli değerlendirme yapılmadan, duruşmada da herhangi bir olumsuzluğu görülmeyen sanık hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b-Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.