Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/3116 Esas 2022/7101 Karar Sayılı İlamı

Bölge Adliye
Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
No : 2020/18-2022/17
İlk Derece
Mahkemesi : KDZ. ... 1. İş Mahkemesi
No : 2019/260-2019/494

Dava, davacının 5510 sayılı Yasa'nın 20/3 fıkrasına göre, meslek hastalığı ile malûliyet oranının %50'nin altında olan sigortalıların meslek hastalığına bağlı olmaksızın ölümleri halinde hak sahiplerine gelir bağlama imkanının getirilmesi nedeniyle kendisine ölüm aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 9.Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 9.Hukuk Dairesince verilen kararın, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, muris sigortalı eşinden dolayı sürekli iş göremezlik gelirinin 01/01/2013 tarihinden itibaren tarafına bağlanması gerektiğinin tespiti isteminde bulunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince “davanın kabulü ile; davacının babası ...'ın meslek hastalığı sebebiyle sürekli maluliyeti %36,00 olup sürekli iş göremezlik geliri almakta iken 27/05/2006 tarihinde, 5510 sayılı Yasa'nın yürürlüğe girdiği 01.10.2008 tarihinden önce vefat etmesi nedeniyle sağlığında almakta olduğu sürekli iş göremezlik gelirinin, davacıya, 5510 sayılı Yasa'nın 20/3 ve 97. maddelerine göre aynı Yasanın 55/3 fıkrasındaki alt sınır gözetilerek, 34'üncü madde hükümlerine göre, 01/01/2014 tarihinden itibaren gelir olarak bağlanmasına, bağlanan gelirde 5510 sayılı Yasa'nın 54’üncü maddesinin “c” bedinde yer alan “Malûllük, yaşlılık, ölüm sigortaları ve vazife malûllüğü ile iş kazası ve meslek hastalığı sigortasından hak kazanılan aylık ve gelirler birleşirse, sigortalıya veya hak sahibine bu aylık veya gelirlerden yüksek olanın tamamı, az olanın yarısı, eşitliği halinde ise iş kazası ve meslek hastalığından bağlanan gelirin tümü, malûllük, vazife malûllüğü veya yaşlılık aylığının yarısı bağlanır” hükmünün gözetilmesi gerektiğinin tespitine,” karar verilmiştir.
Somut olayda; Mahkemece kurulan hükümde davacının 01.01.2013 tarihinden itibaren kendisine gelir bağlanması gerektiğinin tespiti istemi reddedilmiş, 5510 sayılı Yasa 97. md. hükmü gereği, davacının Kuruma başvuru tarihi olan 24/12/2018 tarihinden önceki 5 yıllık süre göz önünde tutularak 01/01/2014 tarihinden itibaren gelir bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir. Hal böyle olunca “davanın kısmen kabulüne” karar verilmesi gerekir iken “davanın kabulüne” karar verilmesi ve buna göre de davalı Kurum lehine yargılama giderleri ve vekalet ücretine hükmedilmemesi usul ve yasaya aykırıdır. Öte yandan, hükmün birinci fıkrasında “eşi” yerine “babası” ibaresinin kullanılması ve davalı Kurumun 492 sayılı Harçlar Kanunu ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu'nun 36. maddesi hükmüne göre harçtan muaf olması nedeniyle yargılama giderlerine ilişkin hükmün dördüncü fıkrasında harçtan sorumlu tutulması da hatalı bulunmuştur.
Ne var ki bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Karadeniz ... 1.İş Mahkemesinin 22/10/2019 tarih ve 2019/260 Esas ve 2019/49 Karar no lu hükmünün birinci paragrafında yer alan “davanın kabulüne,” ibarelerinin silinerek yerine gelmek üzere “davanın kısmen kabulüne,” ibarelerinin yazılmasına, birinci fıkrasında yer alan “babası” ibaresinin silinerek yerine gelmek üzere “eşi” ibaresinin yazılmasına, yargılama giderlerine ilişkin dördüncü fıkrasının silinerek yerine gelmek üzere “4-Davacı tarafından yapılan posta ve tebligat gideri 30,75-TL yargılama giderinin 15,40 TL sinin davalı Kurumdan alınarak davacıya verilmesine,” ibarelerinin yazılmasına, hükme yeni bir fıkra eklenmek suretiyle “7-Karar tarihindeki A.A.Ü.T'ye göre hesaplanan 2.725,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine,” ibarelerinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 12.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.