17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/8306 Karar No: 2019/10780 Karar Tarihi: 18.09.2019
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8306 Esas 2019/10780 Karar Sayılı İlamı
17. Ceza Dairesi 2019/8306 E. , 2019/10780 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: I-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde; 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa"nın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanık ...’ın adli sicil kaydına göre, önceki suçlarının içinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyetin Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.02.2013 tarihinde yerine getirilen, 2001/249 Esas ve 2002/168 Karar sayılı kararına konu 7 yıl 9 ay hapis cezası olmasına karşın, daha az cezayı içeren Ankara 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.04.2013 kesinleşme tarihli, 2010/482 Esas ve 2010/486 Karar sayılı ilamın tekerrüre esas alınması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ... ve ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 51/1. maddesinde yer alan "İşlediği suçtan dolayı iki yıl veya daha az süreyle hapis cezasına mahkûm edilen kişinin cezası ertelenebilir. Bu sürenin üst sınırı, fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş olan kişiler bakımından üç yıldır. Ancak, erteleme kararının verilebilmesi için kişinin; a) Daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkûm edilmemiş olması, b) Suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması gerekir." şeklindeki emredici hüküm ile sanık ..."ın suç tarihi itibarıyla daha önce üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmemiş olması karşısında, suçu işledikten sonraki yargılama sürecinde pişmanlık gösterip göstermediği nazara alınıp tekrar suç işleyip işlemeyeceği konusunda oluşan kanaata göre cezasının ertelenip ertelenmeyeceğine karar verilmesi gerekirken “Sanığın ertelemeye engel sabıkasının bulunduğu" şeklinde dosya kapsamına uygun düşmeyen yetersiz gerekçe ile hürriyeti bağlayıcı cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 18.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.