Bölge Adliye
Mahkemesi : Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi

Dava, iş kazası tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle hukuki yarar yokluğu nedeniyle usulden reddine dair verilen karara karşı davacı ve davalı ... vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulü ile davalı ..."ın istinaf başvurusunun reddine, HMK 353/1-b-2 maddesi gereğince hüküm düzeltilerek, esas hakkında yeniden karar verilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Eldeki 20.09.2012 tarihinde iş kazası geçirdiğinin tespitine dair dava dosyasında, Sosyal Güvenlik Kurumu Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı Başmüfettişi tarafından düzenlenen 17.07.2014 tarih 104634/İNC/05 sayılı raporu ile Kurumun bu konuda değerlendirme yaptığı, davalı ... adına 1048536.67.11 sicil numaralı kamyonculuk sicil numaralı işyerinin 11.02.2011 tarihi itibariyle tescil edildiği, 20.09.2012 tarihinde 67 SE 956 plakalı tırda bulunan yükün boşaltımı sırasında kazanın meydana geldiği, davacının aynı araçta daha önce de davalı adına çalıştığına dair sevk irsaliyelerinin mevcut olduğu, Kurum tarafından sigortalıya 09.04.2015 onay tarihli kararı ile 01.04.2014 tarihinden itibaren sürekli iş göremezlik geliri bağlandığı ve 2015 yılı 6. ayından itibaren ödenmeye başlandığı, davanın 07.06.2016 tarihinde açıldığı ve dava tarihi itibariyle iş kazası tespitine ilişkin dava açılmasında hukuki yarar bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Dava konusu olayda; güncel hukuki yararının dava tarihi itibariyle bulunmadığından hukuki yarar yokluğundan davanın reddine dair gerekçenin her iki davalı yönünden aynı olduğu, buna göre davalılar lehine tek vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken, her iki davalı lehine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 370. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi kararının HMK’nın 373/1 maddesi gereği kaldırılması ile ilk derece mahkeme hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 3. ve 4. bentleri silinerek yerine, "Davalılar kendini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"nin 7. Maddesine göre hesaplanan 2.180,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine," ibarelerinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan ..."dan alınmasına, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesi ile kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 12/02/2020 gününde oybirliği ile karar verildi.