Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/19124 Esas 2015/11996 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/19124
Karar No: 2015/11996
Karar Tarihi: 11.06.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/19124 Esas 2015/11996 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasında alacak davası görülmüş ve verilen karar temyiz edilmiştir. Yargıtay, hükmün yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere uygun olduğunu belirterek, davalı vekilinin tüm itirazlarını reddetmiş fakat davacı vekilinin belirtilen konular dışındaki temyiz itirazını da reddetmiştir. Mahkeme, belirsiz alacak davası olarak açılan davanın kıdem tazminatı dışındaki alacaklar için faiz yürütülmesi gerektiğini belirtmiş ve miktar arttırım dilekçesi ile arttırılan miktarlara da yeniden faiz uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. Sonuç olarak, kararın belirtilen bentlerde değiştirilerek onaylanması ve davalıya temyiz harcı yüklenmesi, istenirse davacıya iade edilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: Belirsiz alacak davalarında faiz yürütülmesi hakkında Türk Borçlar Kanunu'nun 106. maddesi, miktar artırım dilekçesi ile arttırılan miktarlara da faiz uygulanması hakkında ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 440. maddesi uyarınca karar verilmiştir.

7. Hukuk Dairesi 2014/19124 E. , 2015/11996 K.

"İçtihat Metni"

Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava belirsiz alacak davası olarak açılmıştır. Kıdem tazminatı dışında hüküm altına alınan tüm alacaklara dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken miktar arttırım dilekçesi ile arttırılan miktarlara bu dilekçe tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalı ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden karar bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın 2, 3, 4, 5 ve 6 no"lu hüküm fıkralarının çıkarılarak yerine;
“2-Davacının 1.500,00 TL net ihbar tazminatının 17/08/2012 dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
3-Davacının 1.000,00 TL net yıllık izin ücreti 17/08/2012 dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
4-Davacının 3.000,00 TL net fazla çalışma alacağının 17/08/2012 dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
5-Davacının 500,00 TL net ubgt ücret alacağının 17/08/2012 dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
6-Davacının 1.000,00 TL net asgari geçim indiriminin 17/08/2012 dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,” bentlerinin yazılmasına hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 11/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.