Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4968 Esas 2020/1097 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4968
Karar No: 2020/1097
Karar Tarihi: 04.02.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4968 Esas 2020/1097 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçu işlediği gerekçesiyle mahkum edildi. Sanığın aracıyla seyir halindeyken hafif bir virajı tutamayarak karşı şeride geçmesi sonucu karşı yönden gelen bir motosiklete çarptığı ve bu çarpışma sonucu motosiklet sürücüsü ve yolcusunun basit tıbbi müdahale ile tedavi edilecek şekilde yaralandığı belirlendi. Sanığın kusurlu olduğu kabul edildi ve ceza verildi. Ancak mahkeme tarafından verilen kararda bazı hatalar tespit edildi. Özellikle cezanın ertelenmesi durumunda cezanın infaz edilmiş sayılacağına dair uyarının yapılmaması ve taksirli suçlar için temel cezanın belirlenmesinde \"suçun işlenmesinde kullanılan araçlar\" gerekçesine dayanılmaması gibi nedenlerle karar bozuldu. Yeniden yargılama yapılmadan, hüküm düzeltme yapılarak onandı. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK 89/4, 62/1, 51/1-3-6-7 ve 53/6. Ayrıca, TCK 51/8 maddesi de cezanın infazı ile ilgili olarak dikkate alınmalıdır.

12. Ceza Dairesi 2019/4968 E. , 2020/1097 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-3-6-7, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü 14:30 sıralarında yerleşim yeri içi, 15 m genişliğe sahip, iki yönlü, yol şerit çizgisi olmayan, eğimsiz ve asfalt yolda sanık sevk ve idaresindeki aracı ile seyrederken gidiş istikamatine göre sağa hafif virajlı yolda virajdan dönüş yaparken aracını şeridinde tutamayarak karşı yön şeridine geçerek aracının sağ ön yan köşe kısmıyla karşı yönden gelen katılan sürücü ..."un sevk ve idaresindeki motosikletin ön ve yan kısmına motosikletin şeridinde çarpması sonucu katılan ...’un ve aracında bulunan 2007 doğumlu ...’un basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde yaralandıkları olayda; tamamen kusurlu olan sanığın cezalandırılmasına yönelik mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Cezası ertelenen sanığa 5237 sayılı TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının bildirilmemesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasındaki "suçun işlenmesinde kullanılan araç" ibaresinin hükümden çıkarılması ile hükmün fıkrasına “TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağının sanığa bildirilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.