5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/6762 Esas 2021/16464 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/6762
Karar No: 2021/16464
Karar Tarihi: 06.12.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/6762 Esas 2021/16464 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucu, sanık hüküm giymiş ancak temyiz başvurusunda bulunmuştur. Mahkemenin kararı incelendiğinde, malen sorumlunun davaya katılmaması nedeniyle temyiz talebinin reddedilmesine karar verilmiştir. Sanık için yapılan incelemede ise suç tarihi ve ele geçirilen eşyanın niteliği göz önünde bulundurularak, sanığın eyleminin farklı kanun maddeleri kapsamında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 6455 sayılı Yasaya muhalefet (5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi), 6545 sayılı Yasaya muhalefet (5607 sayılı Yasanın 3/5, 3/10. maddeleri), 7242 sayılı Yasaya muhalefet (5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi, TCK 7. madde ve 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası).

7. Ceza Dairesi 2021/6762 E. , 2021/16464 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere, nakil aracın müsaderesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Malen sorumlu ..."ın temyiz talebi hakkında yapılan incelemede;
Mahkemece davaya katılma hakkı hatırlatılan malen sorumlunun usulüne uygun katılma talebinde bulunmadığı gibi mahkemece de davaya katılmasına karar verilmediğinden, malen sorumlunun temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık ..."ın temyiz talebi hakkında yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.12.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.