Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü 07.05 sıralarında yerleşim yeri içi, bölünmüş, tek yönlü, 8.5 m genişliğe sahip, düz, hafif eğimli ve asfalt yolda; sanık sürücü sevk ve idaresindeki kamyonet ile D-100 karayolunu takiben seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde aracının sağ ön kısmı ile önünde aynı istikamette seyreden katılan sürücü ... sevk ve idaresindeki minibüsün arka sol kısmına çarpıp akabinde çarpmanın etkisiyle sanığın direksiyon hakimiyetini kaybederek yolun sağında emniyet şeridi üzerinde durmakta olan müşteki sürücü ... sevk ve idaresindeki otomobilin sol yan kısımlarına çarpıp yol dışı kaldığı ve katılan ... ile müşteki Ali’nin basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde yaralandıkları olayda; tamamen kusurlu olan sanığın cezalandırılmasına ve kaza sırasında yaklaşık 1.47 promil alkollü olması nedeniyle hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasına yönelik mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanık hakkında iki kere ceza verildiğine, zararın giderilmesine rağmen sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmadığına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.