Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4974 Esas 2020/1094 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 51/1-3-6-8. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Bandırma-Bursa, Ayazma-Osmaneli yüksek hızlı tren inşaatının Bursa-Yenişehir arasında inşa edilecek hattı üzerindeki tünellerin yapım işini üstlenen...İnşaat Taahhüt Ticaret Ltd. Şirketine, Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinin 15 Mayıs 2013 tarihli örneğine göre 20 yıl süreyle sanık ..."ün müdür olarak atandığı ve bu tarih itibariyle sanığın aynı zamanda şirketin tek ortağı olduğu anlaşılmakla birlikte, sanığın sahibi olduğu şirketin inşaat sahasında şirketi adına sorumlu şantiye şefi, vardiya çavuşu, tünel amiri, vardiya mühendisi görevlendirip görevlendirmediği, görevlendirilmiş kişiler varsa haklarında dava açılması sağlanıp incelemeye konu dava dosyası ile birleştirilip, sorumluların kusur durumunun tespiti amacıyla, kişilerin şirketler içerisindeki konum ve görevlerine ilişkin şirket içi organizasyon şemaları da dosya arasına eklendikten sonra dosyanın iş güvenliği uzmanlarından oluşturulacak yeni bir bilirkişi heyetine tevdii edilerek rapor alınarak, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" ve (f) bendinde yer alan "sanığın kastının ağırlığı"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;

2-Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, yargılama giderinin her bir sanığa sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin “eşit olarak” tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.