Rüşvet almak - rüşvet vermek - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/5046 Esas 2014/629 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5046
Karar No: 2014/629
Karar Tarihi: 21.01.2014

Rüşvet almak - rüşvet vermek - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/5046 Esas 2014/629 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık İ.. E.. rüşvet vermek suçundan mahkum edildi. Ancak, İ.. E.. verdiği ifade sonucunda etkin pişmanlık şartlarının oluşmadığı gözetilmeden mahkumiyet kararı verilmişti. Trafik polisi olan sanıklar Orhan ve Gürsel hakkında ise, suç ve ceza tutanağı tanzim görevini yapmadıkları gerekçesiyle ek madde uygulanmadı. Mahkemede alınan karar, Hazine avukatının başvurusu sonucunda Ceza Dairesi tarafından incelendi. Ceza Dairesi, kararın yanlış değerlendirildiği ve hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması gerektiği sonucuna vardı. Bu nedenle, mahkumiyet kararı bozuldu ve yeni bir karar verilmesi gerektiği belirtildi.
Kanun maddeleri: CMK'nın 260/1. maddesi, 3628 sayılı Kanunun 18. maddesi, 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi, 765 sayılı TCK'nın 215/1 ve 5237 sayılı TCK'nın 254/2. maddeleri, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 114/1 ve Ek 11. maddeleri, TCK'nın 7/2. maddesi, 5728 sayılı Kanunun 562
5. Ceza Dairesi         2013/5046 E.  ,  2014/629 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 5 - 2012/283675
    MAHKEMESİ : Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 19/06/2007
    NUMARASI : 2004/338 Esas, 2007/85 Karar
    SUÇ : Rüşvet almak, rüşvet vermek

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, dosya incelendi;
    CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş olan Hazine"nin, vekili aracılığıyla ve 20/09/2012 havale tarihli dilekçe ile hükmü temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, 3628 sayılı Kanunun 18. maddesindeki "...Hazine avukatının yazılı başvuruda bulunması halinde Maliye Bakanlığı, başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazanır." düzenlemesinin verdiği yetkiye dayanılarak Hazinenin katılma talebinin kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
    Dairemizce de benimsenen Yargıtay CGK"nın 18/09/2012 tarih ve 2012/420 Esas, 2012/1771 sayılı Kararı da nazara alınarak 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin sadece karşılıksız yararlanma suçunu kapsadığı anlaşıldığından anılan Kanunun rüşvet suçu yönünden getirdiği düzenlemeler de gözetilerek yapılan incelemede;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Sanık İ.. E.."in, yeni aldığı kamyonun tescili için Trafik Şube Müdürlüğü"ne iş takipçisi Mehmet Boylu ile geldiği, şoför Mustafa İpek"in tescile konu plakasız araçla evrakları almak üzere büroya giderken polis memuru olan diğer sanıklarca durdurulduğu, olaydan haberdar olan İbrahim"in olay yerine geldiği; 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunun 21. maddesine göre idari para cezası kesilerek aracın tescile kadar trafikten men edilmesi gerektiği halde, polis memurlarının aldıkları 50 TL. rüşvet karşılığında aracı bıraktıkları, olayı M. İ.."in, .... Çağrı gazetesinde görev yapan H.Ö.."ye anlattığı ve gazetede haber olarak yer alması üzerine başlatılan soruşturma sırasında, İ.. E.."in çağrı üzerine gelerek Emniyet Müdürlüğü"nde ifade vermesi şeklinde gelişen olayda, sanığın soruşturmaya yetkili kurumun yaptığı davete icap sonucunda anlatımda bulunduğu, 765 sayılı TCK"nın 215/1 ve 5237 sayılı TCK"nın 254/2. maddelerinde düzenlenen etkin pişmanlık şartlarının bu haliyle oluşmadığı gözetilmeden, mahkumiyeti yerine yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Trafik polisi olup, 2918 sayılı KTK"nın 114/1. maddesinde belirtilen suç veya ceza tutanağını tanzim görevi bulunan sanıklar Orhan ve Gürsel hakkında aynı Kanunun Ek 11. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Suç tarihi, 03/11/2003 tarihi olduğu halde karar başlığına yanlış yazılması,
    Hükümden sonra 08/02/2008 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca sanıklar yararına olan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik CMK"nın 231/5. maddesinde hapis cezası için öngörülen sınırın 2 yıla çıkarılması ve anılan maddenin 2. fıkrası ile de 231/14. maddesindeki soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı suç olma koşulunun kaldırılması karşısında, O.. C.. ve G.. A.. hakkında mahkemece hükümlerin açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması lüzumu,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiin, O yer C. Savcısının ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.