12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5410 Karar No: 2020/1090 Karar Tarihi: 04.02.2020
Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5410 Esas 2020/1090 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve suç üstlenme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak hükmün gerekçesinde sanık hakkında açıklanması geri bırakılan mahkumiyet kararının bulunması, sanığın denetim süresi içerisinde yeniden kasıtlı bir suç işlemesi ve adli para cezasının ödenmemesi gibi nedenlerle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkı saklı tutulmuştur. Hüküm TCK'nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/4. ile TCK'nın 38, 270/1-1. cümle, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereği verilmiştir.
12. Ceza Dairesi 2019/5410 E. , 2020/1090 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma, Suç Üstlenme Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/4. ile TCK"nın 38, 270/1-1. cümle, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereği mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve suç üstlenme suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-Hükmün gerekçesinde sanık hakkında şartları oluştuğundan bahisle CMK"nın 231/5-6. maddeleri gereğince mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği belirtildiği halde, kısa kararda sanığın sabıkasında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bulunduğu, sanığın denetim süresi içerisinde yeniden kasıtlı bir suç işlediği, bir daha suç işlemeyeceği yönünde kanaat uyandırmadığından CMK"nın 231 lehe hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına, karar verilerek çelişki yaratılması, 2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin hükümde hatalı olarak gösterilmesi, Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.