Danıştay 9. Daire 2019/743 Esas 2022/1067 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/743
Karar No : 2022/1067

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...Seramik ve Turizm Sanayi A.Ş.
VEKİLİ : Av....

KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Belediye Başkanlığı - ...
VEKİLİ : Av....

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının aleyhe olan kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, maliki olduğu Antalya İli, Kemer İlçesi, Tekirova Beldesinde bulunan tatil köyüne ilişkin geçici muafiyet bulunması nedeniyle 2015 yılı için ihtirazi kayıtla ödenen emlak vergisinin faizle birlikte iadesi istemiyle yapılan başvurunun reddine dair tesis edilen ...tarih ve ...sayılı işlemin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla; iki farklı yapı kullanım izin belgesinden bahsedilse de bildirimin 02/12/2009 tarihli yapı kullanma izin belgesi ek gösterilerek 31/05/2010 tarihinde yapıldığı, 14/07/2011 tarihli yapı kullanma izin belgesine istinaden vergi muafiyetine ilişkin başvuru yapılmadığının savunma dilekçesinde belirtildiği, tanınan muafiyet 2010 ila 2014 yıllarını kapsadığı için davacının 2015 yılı emlak vergisinden muaf olmadığı, Mahkemenin ara kararına verilen cevapta davacının beyanının dikkate alınmadığı ve 06/11/2014 tarihli yoklama tutanağına istinaden lüks sınıf üzerinden hesaplama yapıldığının ifade edildiği, ancak bu yoklama tutanağının, 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 1 Seri Nolu Tebliğinin Ek 1 nolu Cetvelinde yer alan inşaat sınıflarına ilişkin ölçütler bakımından ayrıntılı şekilde düzenlenmediği, bu durumda, anılan yoklama esas alınarak davacıya ait tatil köyünün lüks sınıf inşaat özelliklerine sahip olduğu kabul edilmek suretiyle yapılan tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı, davacının kendi beyanları dikkate alınarak (lüks, 1,2,3. sınıf) yapılan hesaplamayla bulunan tarhiyatlar açısından hukuka aykırılık, tesisin tamamının lüks sınıf olarak kabulüyle bulunan tarhiyatlar açısından ise hukuka uygunluk bulunmadığı için dava konusu işlemin kısmen iptali ve iptal edilen bu kısımlar açısından ödenen verginin yasal faizi ile iadesinin gerektiği gerekçesiyle davanın kabulü ile dava konusu işlemin tatil köyünün tamamının lüks sınıf olduğundan bahisle yapılan tarhiyat sonucu ödenen vergilerin yasal faiziyle iadesi isteminin reddine ilişkin kısmının iptaline, dava konusu işlemin kalan kısmı yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunda bulunulan mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45/3. maddesi uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: İnşaatın bittiği 2010 yılında geçici muafiyet için Tekirova Belediye Başkanlığı'na müracaat edildiği, tatil köyünün 2011 yılında hizmete açılması nedeniyle 2016 yılına kadar taşınmazın vergiden muaf olduğu, tanınan muafiyetin turizm yatırımına ilişkin olduğu, taşınmaz için turizm belgesinin 2010 yılında alındığı, turizm muafiyet belgesinin alınmasının yeniden bildirimde bulunulması gereken hallerden olmadığı ve tadil edici sebep olarak tanımlanmadığı, 30/05/2010 tarihli muafiyet bildirim dilekçesi ekinde sunulan turizm işletme belgesi gereğince 2015 yılına kadar muafiyet tanınması gerektiği iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulü, kısmen reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurularını reddeden ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyize konu kısmının ONANMASINA,
3.Temyiz isteminde bulunandan …-TL maktu harç alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın .... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 30/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.