Danıştay 9. Daire 2019/4572 Esas 2022/1065 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/4572
Karar No : 2022/1065

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Başkanlığı - ...
(...Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av....

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...Üniversitesi Rektörlüğü - ...
VEKİLİ : Av....

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından, yapılan taşınmaz kiralamalarının işletme hakkının kiralanması niteliğinde ticari bir kiralama olması nedeniyle bu tür kiralamalarda iktisadi bir işletmenin oluşacağının kabul edilmesi gerektiği ve bu nedenle elde edilen kira gelirlerinin beyan edilmediği yolunda düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca re'sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı; 2012 yılı kurumlar vergisi ve 2012 yılı bütün dönemlerine ilişkin geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla; bir kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ve geçici vergi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezası yönünden; davacı üniversiteye ait taşınmazların kantin, kafeterya, büfe, fotokopi odası, bilet satış yeri, kuaför, baz istasyonu ve benzeri olarak kiraya verilmesinin taşınmaza bağlı işletme hakkının kiralanması olarak değerlendirilmesi gerektiği, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 1/3-f maddesi. uyarınca bu kiralamaların katma değer vergisine tabi olacağı, davalı idarece davacı üniversiteye verilen özelgelerde de bu husus belirtildiğinden, yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı, geçici vergi (aslı) yönünden ise; dava konusu ihbarnamelerde, geçici vergi aslının aranmayacağı ve gecikme faizi hesaplanabilmesi için ihbarnamelerde zorunlu olarak yer aldığı belirtilse de, ihbarnamelerin, vergi aslına ilişkin kısmında, vergi aslının fark olarak tarh edilen miktar sütununa yazıldığı dikkate alındığında, geçici vergi aslını ihtiva edip etmediği hususunda tereddüt yaratabilecek nitelikte olduğu, bu haliyle vergi aslını ihtiva etmediğinin açıkça kabulü mümkün bulunmadığından, geçici vergi aslının kaldırılması gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine, geçici vergi (asıllarının) kaldırılmasına, geçici vergi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezaları ile bir kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatının onanmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Kiralama amacı kantin, kafeterya, kuaför vb. belirtilerek kiralanan taşınmazların, üniversite tarafından görev tanımı kapsamında mevcutta yürütülen ve hizmet verilmekteyken devredilen birer iktisadi işletme olmadığı, kiralanan gayrimenkullerin kiralama amacının sözleşmede belirlenmesi, bu amaç dışında kullanımının sözleşmenin feshi sebebi sayılması, kiralamaların belirli süreli olması gibi sebeplerin bu taşınmazlara ilişkin yapılan sözleşmelere işletme hakkının devri niteliğini kazandırmayacağı, netice itibarıyla, davacı üniversite tarafından görev tanımı kapsamında hali hazırda işletilen mal ve hizmet üretim birimlerine ait iktisadi işletmelerin ve işletme haklarının devredilmediği açık olduğundan, varsayıma dayalı yapılan dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun reddine, davacının istinaf başvurusunun kabulüne, Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne, dava konusu cezalı tarhiyatların kaldırılmasına karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Vergi inceleme raporundaki tespitlere yer verilerek dava konusu işlemin hukuka uygun olduğu iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: İktisadi bir işletmenin bulunmadığı, işletme hakkının devrini içeren bir kira sözleşmesi olmadığı, yapılan kiralamaların adi kira sözleşmeleri olduğu iddialarıyla temyiz isteminin reddi istenilmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulüne, kısmen reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik davalının istinaf başvurusunu reddeden, davacının istinaf başvurusunu kabul ederek davayı kabul eden ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın .... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 30/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.