Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2016/4677 Esas 2016/9117 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmazların bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R –

Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmazların bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelerden; davacıya ait 3122 ada 22 ve 23 parsellerin 81555 nolu parselasyon planı ile kısmen imar uygulamasına girdiği ve bu parsellerdeki bir kısım davacı payının ilk olarak 70178 ada 1 parsele daha sonra 70195 ada 2 parsele, son olarak da 70195 ada 4 parsel sayılı taşınmaza şuyulandığı, 3122 ada 22 ve 23 kadastro parselleri ile davacı payının bir kısmının şuyulandığı, 70178 ada 1 parsel sayılı taşınmazların 04.03.2004 gün ve 5104 sayılı Kuzey Ankara Girişi Kentsel Dönüşüm Proje Kanunu kapsamıda kaldığı, 70178 ada 1 parsel ile daha sonra şuyulandığı 70195 ada 2 ve 4 parsellerin zeminde aynı yerde oldukları, Kuzey Ankara Girişi Kentsel Dönüşüm Proje alanında kalan ve dava konusu taşınmazları da kapsayan bölgede fiilen çalışmanın başladığı, projenin bir bütün olduğu da dikkate alındığında dava konusu taşınmazlara kamulaştırmasız el atma olgusunun gerçekleştiği anlaşılmıştır.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Arsa niteliğindeki dava konusu taşınmazlara emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesi yöntem olarak doğru olduğu gibi, taşınmazların imar uygulamasına girerek en son 70195 ada 4 parsele şuyulanan bölümü için belirlenen bedelin davalı idareden tahsiline karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1)Dava konusu 3122 ada 22 ve 23 parsel sayılı taşınmazların imar uygulamasına girmeyerek uhdelerinde kalan bölümlerin dava tarihi itibariyle kadastral parsel oldukları dikkate alınarak, taşınmazların bulunduğu bölgede yapılan imar uygulamasında %34,90 oranında düzenleme ortaklık payı alındığı anlaşıldığından bu oranda düzenleme ortaklık payı düşülmek suretiyle hesaplama yapılması gerektiğinin düşünülmemesi doğru olmadığı gibi,
2) Dava konusu taşınmazlara 04.11.1983 tarihinden sonra el atıldığı dikkate alındığında, nispi harca hükmedilmesi gerektiğinden,
Mahkeme kararının, davalı idare vekilinin temyiz itirazları doğrultusunda açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 05/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.