Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/5451 Esas 2022/7272 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2018/566-2021/84

Dava, trafik iş kazasında yaralanan sigortalıya ödenen peşin sermaye değeri, geçici iş göremezlik ödeneğinin ve hastane masraflarının tahsiline ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrası ilamında belirtildiği gibi; davanın kabulüne dair karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı, olay tarihinde yürürlükte bulunan ve 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 21. madde ile 76. maddeleridir.
Dava konusu somut olayda; 18.09.2013 tarihinde meydana gelen trafik kazası sonucu sigortalının yaralandığı; Kurumca ödenen peşin sermaye değeri, geçici iş göremezlik ödeneği ve hastane masraflarının davalıdan tahsili için eldeki davanın açıldığı anlaşılmakla; Mahkemece bozma ilamı öncesi kararda, davanın reddine dair hüküm tesis edilmiş olup; verilen iş bu kararın davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine , dairemizce , “…...Mahkemece, 2918 sayılı Kanuna bağlı Yönetmeliğinde belirtilen kural ihlali nedeniyle sigortalı sürücünün %100 oranında kusurlu olduğunu belirten 07.12.2015 tarihli trafik kazaları araştırma uzmanına düzenlettirilen tek kişilik kusur bilirkişi raporu hükme esas alınmak suretiyle davanın reddine karar verildiği anlaşılmış ise de; trafik ve iş sağlığı, iş güvenliği alanında uzman kişilerden seçilecek 3 kişilik bilirkişi heyetinden davalı işverenin işçiyi dinlendirme olgusu da irdelenmek suretiyle, maddi oluşa ve kanuna uygun olarak kusur oran ve aidiyeti yönünden yeniden kusur raporu alınarak, dosya içeriğine uygunluğu denetlendikten sonra bir karar verilmesi gerektiğinden ….” şeklinde bozulmuş olup, bozma ilamı sonrası hükme esas alınan raporda; işverenin vukuu bulan iş kazasında kusur sorumluluğunun %90 oranında kazalının ise %10 kusur sorumluluğunun olduğu belirtilmek suretiyle karar tesis edildiği tespit edilmiştir.
Eldeki davada, bozma ilamına uyulmuş olmasına karşın, bozma ilamı öncesinde alınmış kusur raporunda, sigortalı kazalının %100 sorumluluğu, işverenin sorumluluğunun olmadığı, bozma ilamı sonrası alınan kusur raporunda ise sigortalının %10 kusuru, işverenin ise %90 kusuru belirlemesi yapılması hususunda, her iki raporda çelişki olması; öte yandan işverenin kazalı sigortalıyı dinlendirme olgusunun bu oranda kusura sebebiyet verilmesini gerektirmeyeceği irdelenmeksizin, karar verilmesi isabetsiz görülmekle; mahkemece yapılması gereken iş önceki bozma ilamı da dikkate alınmak suretiyle; ancak sigortalı kazalının da kusurunun denetim raporundaki beyanlar, trafik kaza tespit tutanağı da göz önünde bulundurularak; alanında uzman bilirkişi heyeti marifetiyle, çelişkiyi de giderecek şekilde, kusur oran ve aidiyet konusunda yeniden rapor alınarak karar verilmesinden ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın, eksik inceleme ve araştırma sonucu karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.