Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/783 Esas 2019/4236 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/783
Karar No: 2019/4236
Karar Tarihi: 06.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/783 Esas 2019/4236 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, bir hırsızlık suçu işleyen sanık, önceden aldığı cezalar nedeniyle tekrarlayıcı bir suçlu olarak kabul edilmiştir. Ancak, hangi hükümlülüğün tekrarlamayı temel aldığı açıkça belirtilmemiştir. Kararda, tekerrürle ilgili kanun maddelerinin, sanıkların mükerrir olmasını belirtmenin yeterli olduğu ve tekrarlanan hükümlerin gösterilmesine gerek olmadığı belirtilmektedir. 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi, koşullu salıverme dönemine eklenecek miktarın, en ağır cezadan fazla olamayacağını öngörmektedir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından 53. madde bazı bölümlerinin iptal edilmesinin ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında dikkate alınabileceğinin altı çizilmiştir. Kanun maddelerini detaylı ve açıklayıcı bir şekilde eklemesi istenmiştir.

2. Ceza Dairesi 2017/783 E. , 2019/4236 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece hangi ilamın tekerrüre esas alındığı karar yerinde belirtilmemiş ise de; 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesinde yer alan “tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca önceki hükümlülüklerinden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarih ve 2012/6-1431 esas, 2013/18 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, sanıkların mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği hususu gözönüne alındığında sanıkların mükerrirliklerine esas alınan ilamın gösterilmemesi bozma nedeni yapılmamış; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma sonrası yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.