4. Hukuk Dairesi 2016/12650 E. , 2018/7913 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 30/09/2013 gününde verilen dilekçe ile yersiz ödemenin istirdadı istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/02/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yersiz ödenen aylıkların iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; engelli ..."ın Dr. ... ... Eğitim ve Araştırma Hastanesinden alınan 21/03/2011 tarihli sağlık kurulu raporunda ağır özürlü kategorisine girmediğinin saptandığını, ağır özürlü olmadığı halde bakım hizmeti karşılığında davalı eşi ..."a 22/03/2011- 01/10/2011 tarihleri arasında 4.110,65TL haksız ödeme yapıldığını belirterek yersiz olarak ödenen aylıkların ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, eşi ..."ın 30 yılı aşkın süredir ağır özürlü olduğunu, bakımının kendisi tarafından yapıldığını, eşinin %91 oranında ağır ve sürekli özürlü olduğunu, 2010-2011 yılları arasında alınan raporda eşinin özürlülük oranının aynı nitelik ve nicelikte olmasına rağmen sehven ağır özürlü ve süreklilik durumlarına hayır yazıldığını, okuma yazma bilmediğinden dava dilekçesine dayanak olan raporda yapılan yanlışlığı fark edemediğini, 30 yılı aşkın bir süredir %91 ağır ve sürekli özürlü olan bir kişinin sadece birkaç ay için bu özürünün ortadan kalkmasının ve tekrar geri gelmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bakıma muhtaç özürlü kavramının Bakıma Muhtaç Özürlülerin Tespiti ve Bakım Hizmeti Esaslarının Belirlenmesine ilişkin yönetmelikte "Ağır özürlü olduğunu belgelendiren kişiler" olarak tanımlandığı, Dr. ... ... Eğitim ve Araştırma Hastanesinden alınan 22/03/2011 tarihli sağlık kurulu raporunda ..."ın ağır özürlü kategorisine girmediğinin belirlendiği, kurum tarafından evde bakım hizmeti veren davalıya 22/03/2011- 01/10/2011 tarihleri arasında ödenen 3.479,30 TL"nin yersiz ödendiği gerekçesiyle davacı kurumun iadesine yönelik bildirim tarihi temerrüt tarihi kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; evde bakım hizmeti verilen engelli ... hakkında Dr. ... ... Eğitim ve Araştırma Hastanesinden alınan 21/03/2011 tarihli sağlık kurulu
raporunda ağır engelli ibaresinin yanında “hayır” yazılı olduğu, kurumun iptal tarihinden sonra davalı tarafından kuruma ibraz edilen ve dava tarihi olan 30/09/2013 tarihi öncesinde ... Devlet Hastanesinden alınan 28/08/2012 tarihli özürlü sağlık kurulu raporunda ise ağır özürlü ibaresinin yanında "evet" işaretlendiği anlaşılmaktadır.
Şu durumda; evde bakım hizmeti veren davalı, ağır özürlülük durumunun devam ettiğini iddia ettiğine ve dava tarihinden önce ... Devlet Hastanesinden alınan engellinin ağır özürlü olduğuna dair sağlık kurulu raporunu kuruma ibraz ettiğine göre; mahkemece engellinin tam teşekküllü bir devlet hastanesine sevki sağlanarak ağır özürlülük durumunun mevcut olup olmadığının belirlenmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucu davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.