
Esas No: 2015/750
Karar No: 2015/2150
Karar Tarihi: 02.06.2015
Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/750 Esas 2015/2150 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanığın hastanede çalıştığı, katılana sağlık raporu alıp Bağkur"dan emekli yapacağını söyleyerek katılandan üç farklı zamanda toplamda 3.900 TL para aldığı ve sonrasında katılanı devamlı oyaladığı, bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; dosya kapsamından sanığın katılanı sağlık raporu alarak emekli olmasını sağlayacağını söyleyip aldatarak kendisine menfaat sağlayıp atılı suçu işlediği anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
1-Sanığın 10.05.2010 tarihinde talimat mahkemesinde alınan savunmasında hazır olan müdafiinin lehe olan hükümlerin uygulanmasını talep etmiş olmasına rağmen TCK"nın 50, 51 ve 62. maddelerinin mahkemece tartışılmaması;
2- TCK’nın 53. maddesinin (3.) fıkrası uyarınca 53/1-c madde ve bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceği gözetilmeden, yoksunluğun tümü için koşullu salıverilmeye kadar sürmesine karar verilmesi,
3- Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılana karşı aynı suçu birden fazla işlemesi nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesi uygulanırken aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 02/06/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.