MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 09/05/2016 gün ve 2015/407 - 2016/123 sayılı kararı onayan Daire"nin 16/05/2018 gün ve 2016/11224 - 2018/3616 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2011/05466 sayılı ""Çarşı Sabaha Karşı"" ibareli marka başvurusuna, müvekkilinin tanınmış “SABAH” ibareli markaları mesnet göstererek yapılan itirazın nihai olarak reddedildiğini, davalı marka başvurusunun müvekkili markaları ile aynı/benzer sınıflarda tescil edilmek istendiğini, iltibasa sebebiyet verdiğini, davalının kötü niyetli olduğunu, davalının ürün ve hizmetlerinin sunumu sebebiyle müvekkili markalarının itibarının, iyi ve güvenilir imajının zedelenebileceğini, sloganın hangi amaçla ve nasıl kullanılacağının denetlenemeyeceğini belirterek YİDK kararının iptaline, tescil edilmiş olması halinde markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve tüm dosya kapsamına göre, davacının "SABAH" ibareli markalarıyla davalının "Çarşı Sabaha Karşı!" ibareli başvurusu arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, ortalama düzeydeki alıcı kitlesinin "Çarşı Sabaha Karşı!" ibareli başvuru markasını gördüğünde derhal ve hiç düşünmeden davacıya ait "SABAH" ibareli tescilli markalardan farklı bir marka olduğunu algılayabileceği, 556 sayılı KHK 8/1-b maddesi anlamında iltibasın bulunmadığı, davalının kötü niyetli olduğunun ispatlanamadığı, 556 sayılı KHK 8/4 maddesindeki risklerin ispatlanamadığından bu maddenin sonuca etkisi olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyizi üzerine karar Dairemizce onnamıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 06/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.