Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14444 Esas 2019/21772 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın ihale için bulunduğu icra müdürlüğü salonundaki sehpayı kaldırarak katılana vurmaya çalıştığına dair iddia ve kabul karşısında, sanık hakkında TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Karşılıklı yaralama suçlarının işlendiği olayda, tarafların olayın gelişimini farklı şekilde anlattıkları anlaşılmakla, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine yorumlanarak 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanmasını gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA,
2) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemininincelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Katılan ile sanığın ihale için bulundukları icra müdürlüğü salonunda ihale ile ilgili çıkan tartışmada sanığın elini beline götürdüğü, sanığın her hangi bir tehdit sözü söylediğinin iddia edilmediği ve sanığın üzerinde ve çantasında herhangi bir silah bulunmadığı gözetildiğinde; kişinin hayat, vücut dokunulmazlığı, cinsel dokunulmazlık ve malvarlığı değerlerine yönelik tehdit dışında kalan bir ifadenin, sair tehdit olarak kabul edilebilmesi için açık bir kötülük bildirimi ve kastını içermesi veya oluşa göre tereddüde mahal vermeyecek şekilde bu yönde algılanmasının gerektiği, açıklanan nedenle atılı sair tehdit suçunun yasal unsurlarının somut olayda oluşmadığı, atılı suçtan beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
b) Kabule göre; 5237 sayılı TCK"nin 50/3. maddesi gereğince; "daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olmak koşuluyla, mahkum olunan 30 gün ve daha az süreli hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrileceğinin" belirtilmesine karşın, adli sicil kaydında suç tarihi itibariyle hapis cezasına ilişkin mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında seçimlik cezalardan tayin olunan kısa süreli 1 ay hapis cezasının TCK"nin 50/1. maddesi uyarınca TCK"nin 50/2 maddesi de dikkate alınarak adli para cezası dışındaki diğer seçenek tedbirlerden birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafi ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz istemi istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 27.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.