Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/3013 Esas 2021/16438 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/3013
Karar No: 2021/16438

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/3013 Esas 2021/16438 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen beraat kararına yapılan temyiz başvurusu üzerine, Yargıtay Ceza Dairesi tarafından kararın niteliği, suç tarihi ve başvuru süresi göz önünde bulundurularak incelenmiştir. Mahkemeye gelmemiş olan sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olan 5271 sayılı CMK'nun 193. maddesinin bu olayda uygulanamayacağı, savunma alınmadan ve oluşa uymayan gerekçelerle yazılı şekilde beraat kararı verildiği belirtilerek, kararın CMK'nun 147 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın savunması alınıp, sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 193. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesidir.

7. Ceza Dairesi 2021/3013 E. , 2021/16438 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Mahkemeye gelmemiş olan sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen ve ancak derhal beraat kararı verilebilecek hallerde sınırlı olarak uygulama yeri bulunan 5271 sayılı CMK"nun 193. maddesinin söz konusu olayda uygulamasının mümkün bulunmadığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun ve özel dairelerin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu gözetilmeden, CMK"nun 147 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın savunması alınıp, sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, savunma alınmadan, oluşa uymayan gerekçelerle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.12.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.