Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7628 Esas 2020/1072 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, olay günü gündüz vakti yağışlı havada üç şeritli bölünmüş asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile üç yönlü "T" kavşağa ters yönden girmesi nedeniyle kavşağa dönüş yapmak üzere sola dönen müşteki ve mağdurun içinde bulunduğu otomobilin kavşağa giremeyerek yola paralel şekilde kaldığı sırada sol şeritte seyretmekte olan dosya dışı sürücünün kullandığı otomobilin müştekinin otomobiline sol yan kısımdan çarpması sonucu müşteki ve mağdurun basit tıbbi müdahale ile yaralanması şeklinde meydana gelen olayda, sanığın kusurlu olduğuna ilişkin kaza tespit tutanağının dosya kapsamı ve oluşa uygun olduğu anlaşıldığından, tebliğnamede sanığın kusur durumunun yapılacak keşfe binaen alınacak bilirkişi raporu ile belirlenmemesi nedeniyle eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ilişkin bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanığın kusura, eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin ve bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının dördüncü paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığa verilen 5 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 150 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.