Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1003 Esas 2018/873 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1003
Karar No: 2018/873
Karar Tarihi: 28.02.2018

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1003 Esas 2018/873 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir ceza davasında sanık, kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkum oldu ve 5 yıl hapis cezası aldı. Ancak, Yargıtay Ceza Dairesi sanığın haksız tahrike uğramış olmadığına karar verdi ve mahkemenin eksik ceza tayini yaparak hüküm verdiğini belirtti. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin de değerlendirilmesi gerektiğini vurguladı. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve dosya Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na gönderildi. Kararda TCK'nun 81, 35, 29, 62 ve 53. maddelerine atıfta bulunuldu. Madde 81 kapsamında, kasten öldürme suçu düzenlenirken madde 35, suçun işleniş biçimine ilişkin hükümler içerir. Madde 29, haksız tahrik nedeniyle cezanın azaltılmasını öngörürken, madde 62, failin özrünü karşılama şartlarını belirler. Son olarak, madde 53, indirim nedenleri hakkında düzenlemeler içerir.

1. Ceza Dairesi 2017/1003 E. , 2018/873 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında; katılan ..."ı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yapılan yargılama sonunda; mahkumiyetine dair Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22/01/2014 gün ve 2013/28 esas, 2014/13 karar sayılı hükmün o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık ve müdafiinin temyizi üzerine, Dairemizin 08/03/2016 gün ve 2015/2841 esas, 2016/1046 sayılı kararı ile "katılan ...’in sanığa yönelik haksız tahrik oluşturan söz ve davranışı bulunmadığı gibi, gayri resmi eşi Şengül ile tartışması ve onu darp etmesinin, Şengül’ün çalıştığı işyeri sahibi sanık yönünden haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını da gerektirmeyeceği gözetilmeden sanık hakkında TCK’nun 29. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini ve Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması" gerekçesiyle bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece eski hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede,
Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden, dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.