MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Her ne kadar katılan, sanığın kafasına silahın kabzası ile vurduğunu, araçtan itip düşürerek de elinden yaralandığını ileri sürmüş, iddianamede de sanık hakkında TCK"nin 86/3-e maddesinin tatbiki istenilmiş ise de sanığın aşamalarda suçu inkarı yönünde savunma yaptığı, katılan hakkında Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından düzenlenen 29.03.2015 tarihli raporda da " sağ el 4. metakarp uç kısmında 0.2 cm’lik kesi mevcut" şeklinde açıklama olduğu ve kafasında herhangi bir yaralanmadan bahsedilmediği halde, sanığın eylemini silahın kabzesi ile işlediği kabul edilerek hakkında TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza verilmesi,
2) Sanık hakkında TCK’nin 106/2-a, 125/1, 86/2, 86/3-e maddeleri gereğince cezalandırılması için kamu davası açıldığı, suçun bu haliyle uzlaşma kapsamında olmadığı, yargılama sonunda silahla tehdit ve hakaret suçlarından beraat kararı verildiği ve kesinleştiği, TCK’nin 86/3-e maddesi de uygulanamayacağından, sanığın mahkumiyetine karar verilen ve temyiz incelemesine konu edilen kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla; sanık ile katılan arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 27.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.