Danıştay 3. Daire 2019/5413 Esas 2022/1430 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/5413
Karar No : 2022/1430

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Sanayi ve Ticaret Limited
Şirketi
İSTEMİN KONUSU : Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararı uyarınca davayı yeniden inceleyen …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği yolunda saptamalara yer veren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2012 yılı için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. bendi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı hakkında tanzim edilen vergi tekniği raporundaki tespitlerden, düzenlediği faturaların sahte olduğu sonucuna ulaşıldığından yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, somut bir saptama olmaksızın özel usulsüzlük cezası kesilemeyeceği, 2012 yılına ilişkin olup 2013 yılında kesinleşen verginin dava konusu uyuşmazlıkta tekerrüre esas alınamayacağı gerekçesiyle üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi yönünden dava reddedilmiş, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uyarınca artırılan kısmı ile özel usulsüzlük cezası kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : İdarelerince tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, temyize konu kararın davanın safahatının belirtildiği kısımda maddi hata yapıldığı anlaşıldığından, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca, Vergi Mahkemesi kararında "Mahkememizin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı" diye belirtilen kısmın, Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:.. sayılı kararı; "Danıştay Üçüncü Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı" şeklinde belirtilen kısmın ise Danıştay Üçüncü Dairesinin 25/09/2017 tarih ve E:2016/11933, K:2017/5874 sayılı kararı olarak düzeltilmesi suretiyle işin gereği görüşülüp düşünüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:

MADDİ OLAY :

Hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği saptanan davacı adına 2012 yılı için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ile 213 sayılı Kanun'un 353. maddesinin 1. bendi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle açılan davada, Mahkemece, davanın safahatının belirtildiği kısımda davacı adına 2013 yılı için yapılan kurumlar vergisi tarhiyatına karşı açılan davaya ilişkin karar numaralarına yer verilerek, dava konusu vergi ziyaı cezaları tekerrür hükümleri uyarınca artırılmamış olmasına karşın, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri gereğince artırılan kısmının kaldırılmasına karar verilmiştir.

İLGİLİ MEVZUAT:

213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. bendinde verilmesi ve alınması icap eden fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzlarının verilmemesi, alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde; bu belgeleri düzenlemek ve almak zorunda olanların her birine, her bir belge için bu belgelere yazılması gereken meblağın veya meblağ farkının %10'u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesileceği hükme bağlanmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
213 sayılı Kanun'un 353. maddesinin 1. bendi, fatura veya benzeri belge verilmemesi, alınmaması ve diğer şekil ve usul hükümlerine uyulmamasına ilişkin özel usulsüzlükler ve cezalarını düzenlemektedir. Sözü edilen maddede öngörülen bu düzenleme ile mükelleflerin vergilendirme işlemlerinin kayıt ve belge düzenine uygun yürütülmesinin sağlanması amaçlanmıştır.
Komisyon geliri karşılığı sahte fatura düzenlenmesi, 213 sayılı Yasanın 353. maddesinin 1. bendinde özel usulsüzlük cezası kesilmesi gereken eylemler arasında gösterilmediği için kesilen cezanın, maddenin öngörülüş amacına uygun düşmediği dikkate alındığında Vergi Mahkemesince yazılı gerekçeyle kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasında sonucu itibarıyla hukuka aykırılık görülmemiştir.
Diğer yandan, dava konusu vergi ziyaı cezası tekerrür hükümleri uyarınca artırılmış olmamasına karşın, Vergi Mahkemesince, yapılan yanlış nitelendirme neticesinde tekerrür gereğince cezanın artırılarak kesilmesi şartları incelenerek tekerrür nedeniyle artırılan vergi ziyaı cezasının kaldırılmasına dair hüküm kurulması, yargılama usulüne uygun düşmemiş ise de belirtilen bu durum bozma nedeni olarak görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Vergi Mahkemesi kararının temyize konu hüküm fıkrasına yöneltilen TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 30/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.