MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkûmiyetine dair İstanbul Anadolu 11. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.12.2016 gün ve 2016/342 Esas, 2016/440 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın aşamalarda suçlamayı kabul etmeyip yeğeni olan mağdureyi sadece tuvalete götürdüğüne ilişkin anlatımı ile olay sırasında evde bulunan tanıklar Beytullah ile Onur"un bu hususu doğrulayan beyanları, mağdureden alınan sürüntü örneğinde erkek karakteristik özelliğe rastlanılmadığına ilişkin rapor, mağdurenin adli psikologla yaptığı görüşme CD"si içeriği ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin sübuta yönelik delillerin değerlendirilmesine ilişkin olarak 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle kurduğu mahkumiyet hükmünün bozulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 28.02.2017 gün ve 2017/451 Esas, 2017/466 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre atılı suçtan tutuklu bulunan sanığın TAHLİYESİNE, başka bir suçtan tutuklu veya hükümlü bulunmadığı taktirde derhal salıverilmesinin temini hususunda en seri vasıtayla mahalline bilgi verilmesi için ilgili yerlere yazı yazılmasına, 12.02.2018 tarihinde Başkan ... ile üye ..."ın karşı oyları ve oyçokluğuyla karar verildi.


KARŞI OY

Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 12.02.2018 gün ve 2017/7966 Esas, 2018/888 Karar sayılı ilamında sayın daire çoğunluğu ile ihtilaf sanık hakkındaki suçun sübutuna ilişkindir.
04.12.2012 doğumlu olup olay tarihinde 3 yaş 7 ay içerisinde olan mağdurenin, alt katta oturan sanık amcasının evine gittikten sonra, kendi evine dönmesinin hemen ardından olayı annesine anlatması, mağdurenin birden fazla uzmanla görüşmelerinde olayı kendine özgü şekilde ifade etmesi, klinik psikolog tarafından sunulan raporda çocuğun yaşı nedeniyle olayları kısıtlı şekilde anlatabildiği ancak anlattıklarının tutarlı olduğunun belirtilmesi, her ne kadar sanık mağdureyi sadece tuvalete götürdüğünü başkaca bir eylemi bulunmadığını beyan etmiş ise de, mağdurenin annesi olan müştekinin savcılıkça alınan ifadesinde kızının tuvalet ihtiyacını kendisinden başka kimseye söylemediğine, sanığa kızının çiş yapmakta zorlandığını söylediğinde, sanığın olayı kabul etmemekle birlikte kendisine "abarttığınız gibi öyle ileri bir şey yok" dediğini ifade etmesi, mahkeme gerekçesi ve tüm dosya içeriği karşısında, sanığın küçük mağdureye karşı çocuğun basit cinsel istismarı suçunu işlediği bu itibarla Bölge Adliye Mahkemesinin esastan ret kararı isabetli olduğundan onanması gerektiği düşüncesiyle sayın daire çoğunluğunun kararına muhalifiz.