MAHKEMESİ : SULH HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı; ... 168 ada 22 parsel, 168 ada 9 parsel ve Çataltepe Mevkii 159 ada 31 parselde kain taşınmazları davalılardan 23/08/2008 tarihinde 20 seneliğine kiraladığını ve sözleşmeden cayma bedelini 25.000 TL olarak belirlediklerini, davalıların kira sözleşmesine uymayarak 2012 senesinden beri taşınmazları kendilerinin kullandıklarını beyan ederek haksız ve hukuka aykırı bir şekilde kira sözleşmesine uymayan davalılardan cayma bedeli olan 25.000 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar; Mustafa ve Mahmut’un sözleşmeden haberlerinin olmadığını ve sözleşmedeki imzaların kendilerine ait olmadığını, diğer davalı ...’in üçü yerine imza attığını, ayrıca geçerli bir caymanın söz konusu olmadığını, davalılardan Mahmut’un taşınmazlarda hissedar da olmadığını, taşınmazı nadasa bırakanın sözleşmeden haberi olmayan davalı ... olduğunu ve Mustafa’nın sözleşme ile bağlı olmadığını, diğer davalılar adına imza atan İsmail’in ise tarlalara herhangi bir müdahalesi olmayıp sözleşmeyi ihlalinin söz konusu olmadığını, sözleşmenin hangi davalı tarafından ne zaman ihlal edildiğinin tespit edilmesi gerektiğini belirterek davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece; davalıların beyanlarından kira sözleşmesinde kiralayan kısmında bulunan imzaların tamamının ..."a ait olduğunun anlaşıldığı, ... tarafından bu durumun samimi şekilde ikrar edildiği, ..."a ilişkin imzanın dosya kapsamında bulunan vekaletnameye istinaden atıldığı, ..."a ilişkin imzanın ise herhangi bir vekaletname bulunmadan ve ..."ın haberi olmaksızın ... tarafından atıldığı, davalılar ... ve ..."ın haksız ve hukuka aykırı bir şekilde kira
sözleşmesine uymayarak kira sözleşmesine konu dava konusu taşınmazların kullanımına engel oldukları gerekçesi ile davanın kabulüne dava konusu olan 25.000,00 TL"nin dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ..."tan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davaya dayanak yapılan, 23.08.2008 tarihli kira sözleşmesinde "Şayet kiradan cayıldığı takdirde biz tapu malikleri olarak kiralayan ...’e 25.000,00 YTL ödeyeceğiz ve kiradan caydığımız takdirde ödemeyi kabul ve taahhüt ederiz." düzenlemesi yer almaktadır. Davacının bu maddeye göre talep ettiği tazminat TBK"nın 179 vd. maddelerinde düzenlenen cezai şart niteliğindedir. TBK"nın 182/son maddesi hakime fahiş gördüğü cezai şartı indirme yükümlülüğünü vermiştir. Bunun sonucu olarak aşırı görülen cezai şartın indirilmesinde tazmin ve ceza dengeli olarak korunmalıdır. Ticari olmayan işlemlerde bu kuraldan dolayı borçlu ileri sürmese bile, hakim cezai şarttan indirim yapılıp yapılmayacağını doğrudan görevinden ötürü saptamalıdır. Ne var ki, hakime akdin bir şartını değiştirme yetkisini veren bu hak, hakime istisnai olarak tanınmış bir hak olduğu için hakim, bu hakkını ölçülü olarak kullanmalı, tarafların ekonomik durumu, borçlunun ödeme yeterliliği ile beraber borcunu yerine getirmemiş olması dolayısıyla sağladığı yarar, borçlunun kusur derecesi, borca aykırı davranışın ağırlığı, sözleşmeden beklenen yararın elde edilememesi ve akde aykırı davranılması yüzünden doğan zarar, cezai şartın tazmin ve ceza fonksiyonlarının dengeli olarak korunması prensiplerini göz önünde bulundurmalı ve takdir hakkını Yargıtay’ın denetimine olanak vermeye elverişli objektif esaslara dayandırmalıdır.
Dava konusu olayda ise cezai şartın fahiş olup olmadığı, dolayısıyla indirilmesi gerekip gerekmediği mahkemece tartışılmamıştır. TBK"nın 182/son maddesi gereğince cezai şartın aşırı olup olmadığı tartışılarak sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekirken anılan hususun gözardı edilerek hüküm verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı ile davalı ...’ın vekalet ücretlerine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalıların diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte belirtilen nedenle temyiz olunan kararın HUMK.nun 428.maddesi gereğince davalılar yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, üçüncü bentte açıklanan nedenlerde davacı ile davalı ...’ın vekalet ücretlerine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.