Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6978 Esas 2021/2838 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/6978
Karar No: 2021/2838

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6978 Esas 2021/2838 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2020/6978 E., 2021/2838 K. sayılı kararında, bir karşılıklı boşanma davası değerlendirilmiştir. Kararda, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat gibi faktörler dikkate alınarak davacı-davalı kadının yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri göz önünde bulundurularak daha uygun bir tazminat miktarı belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararın sonucunda ise, hüküm bozulmuş ancak bazı kısımlarının onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: Türk Medeni Kanunu m. 4, m. 174/1-2; Türk Borçlar Kanunu m. 50-51.

2. Hukuk Dairesi 2020/6978 E. , 2021/2838 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminatın miktarı yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise her iki boşanma davası ve ferileri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı erkeğin tüm, davacı-davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Orhan"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Nevin"e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 08.04.2021 (Prş.)