MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma, görevi yaptırmamak için direnme, korku, kaygı ve panik yaratabilecek tarzda yangın çıkarma
HÜKÜM : Tüm suçlardan mahkumiyet, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile TCK"nın 191/2. maddesine yapılan ek düzenleme sonrası tedavi ve denetimli serbestlik uygulanmasına ilişkin kararların durma kararı mahiyetinde olduğu ve Dairemizce de benimsenen CGK"nın 20/03/2012 gün 2011/785-2012/101 sayılı Kararı ile CMK"nın 264. maddesi de gözetilerek temyiz isteminin itiraz mahiyetinde kabulüyle merciince karar verilmesi mümkün görüldüğünden temyiz incelemesinin görevi yaptırmamak için direnme ve korku, kaygı, panik yaratabilecek tarzda yangın çıkarma suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında korku, kaygı ve panik yaratabilecek tarzda yangın çıkarma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde,
Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesi uygulanmamış ise de, bu durum kazanılmış hakka konu oluşturmadığından infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde ise;
CMK"nın 225/1. maddesine göre; hükmün, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verilmesinin gerektiği, bu kapsamda iddianamede cebir ve şiddetle direnmeden söz edilerek tehdit anlatımına yer verilmediği gözetilmeden, sanığın savunması ve tanık beyanları karşısında görevliye direnme suçunda aranan cebir/şiddet unsurunun ne şekilde gerçekleştiği kanıtlara dayalı olarak tartışılıp gösterilmeden yetersiz gerekçe ile mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün sanığın kazanılmış hakları saklı tutulmak üzere 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 20/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.