Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/17339 Esas 2015/11811 Karar Sayılı İlamı

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, 20/03/2012 - 15/04/2013 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde elektrikçi ve şoför olarak kesintisiz çalıştığını, son brüt ücretinin 1,467,90 TL olduğunu, aylık ücretlerinin düzensiz ve eksik olarak ödendiğini, ücretinin zamanında ve tam ödenmesini talep ettiğinde ciddiye alınmayıp iş akdine haksız ve bildirimsiz olarak son verildiğini ileri sürerek bazı işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının aldığı ücret ve günlük çalışma saatleri hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı asil 26/09/2013 tarihli duruşmada “Endüstri meslek lisesi motor mezunuyum. 10 yıl kadar önce mezun oldum. Davalı şirkette 2011 yılı ortalarından sonra davalı şirkette şoför olarak çalışmaya başladım. Eleman yetersizliğinden arızaya da bakıyordum, öğretmişlerdi. Daha önce .."da çalışmıştım. En son 850,00 TL alıyordum, düzenli para ödemediler, sabah 10:00 - 18:00 arası çalışıyordum, en son çalışırken parayı ödemediler. Ben de çalışmıyorum dedim. Şartlar böyle dediler. Ocak ayında sigortam yatmamıştı. 3 aylık sigortamızı yatırılmış. İşinize geliyorsa dedi. “ şeklinde beyanda bulunmuştur. Mahkeme önünde ikrar tarafları bağlar. Mahkemece davacının bu ikrarı dikkate alınarak fazla mesai ücretinin reddine karar verilmesi ve son aylık ücretinin 850,00 TL olduğu kabul edilip buna göre hesaplama yapılması gerekirken, bilirkişi raporunda son ücretin brüt 1.467,90 TL olarak kabulü ve tanık beyanları doğrultusunda davacının 2013 yılına kadar haftalık 12.75 saat fazla çalıştığının kabulü hatalı olup karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 10/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.