Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7404 Esas 2020/1062 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7404
Karar No: 2020/1062
Karar Tarihi: 04.02.2020

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7404 Esas 2020/1062 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, yapılan rutin yol kontrolünde 2.01 promil alkollü araç kullanması sebebiyle Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma suçunu işlediği gerekçesiyle mahkumiyetine karar verilmiştir. Karar, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve mahkemenin kovuşturma sonucuna uygun olarak oluşan kanaata dayanmaktadır. Ancak, sanık hakkında hükmedilen 5 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dair tam gün sayısının gösterilmemesi ve adli para cezasının taksitlendirilmesine dair kararın usule aykırı olması sebebiyle mahkeme kararı BOZULMUŞ, belirtilen hususlar dışında hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: TCK'ya göre, sanığın mahkumiyetine sebep olan maddeler şunlardır: 179/3-2, 62/1, 50/1-a ve 52/2-4. Mahkeme kararının düzeltilmesine dair verilen kararda ise TCK maddeleri şöyledir: 50/1-a, 52/2 ve 52/3.

12. Ceza Dairesi 2019/7404 E. , 2020/1062 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm :TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde yapılan rutin yol kontrolünde durdurulan ve güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 2.01 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği gerekçesi ile mahkumiyetine karar verilmesine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen 5 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
2-Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının, hükmün 5. bendinde 12 taksitte ödenmesine karar verilmesine rağmen 7. bendinde taksitlendirilmesine yer olmadığına karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 4. bendinin yerinden çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 5 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 150 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre sanığın ekonomik durumu ve şahsi halleri gözetilerek günlüğü takdiren 20 TL den paraya çevrilerek 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi ve hükmün 7. bendinin çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.