Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2018/8274 Esas 2018/5725 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkikinin alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Bir kısım borçlular vekili, icra mahkemesine başvurarak, sair iddiaları yanında takip öncesi hesaplanan faizin, takibe dayanak ilama uygun olmadığını ileri sürerek icra emrinin düzeltilmesini talep etmiş, mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, işlemiş faizin 9.610,06 TL olması gerektiği gerekçesiyle takip çıkışı alacak 28.782,57 TL olarak belirlenmiştir.
Takibe konu ilamın hüküm fıkrasında, faize ilişkin bölüm var ise, bunun ilama uygun biçimde hesaplanması gerekir. Bu nedenledir ki, yerleşik yargısal uygulamada, ilamların infaz edilecek kısmının, hüküm bölümü olduğu, hükmün içeriğinin aynen infazı gerektiği ve gerek icra dairesi ve gerekse icra mahkemesinin ilamın infaz edilecek kısmını yorum yolu ile belirleme yetkisine sahip olmadığı kabul edilmiştir (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 08.10.1997 gün ve 1997/12-517 E. -1997/776 K.; 22.03.2006 gün ve 2006/12-92 E. - 2006/85 K.; 25.06.2008 gün ve 2008/12-451 E. - 2008/453 K. sayılı ilamları).
Takibe dayanak ... 3. İş Mahkemesi’nin 2012/427 E. - 2015/55 K. sayılı kararının incelenmesinde; kıdem tazminatı için 08.01.2008 tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizine hükmedildiği görülmüştür.
HGK"nun 20.09.2006 tarih ve 12-594/534 sayılı kararında da vurgulandığı üzere mahkemece yapılacak iş; tarafların bildirdikleri bankalardan, hakkın doğum tarihinden itibaren birer yıllık devreler halinde bankalarca mevduata fiilen uygulanan en yüksek faiz oranınlarının sorularak hakkın doğum tarihinden itibaren takip tarihine kadar istenebilecek faiz miktarının bilirkişiye hesaplattırılmasından ibaret olmalıdır.
Somut olayda; her ne kadar 11.12.2015 tarihli tensip zaptı ile takip alacaklısına, uygulanacak faiz oranlarına ilişkin banka isimlerini bildirmesi için iki hafta süre verilmiş ise de, verilen süre kesin nitelikte olmadığından, sırf bir kısım borçlular vekilince bildirilen bankalardan gelen faiz oranlarına göre bilirkişiye hesaplama yaptırılarak sonuca gidilmesi doğru değildir.
O halde, mahkemece, yukarıda bildirilen ilkeler ışığında, her iki tarafın da bildirdiği bankalardan faiz oranları getirtilerek, yeniden bilirkişi raporu alınmak suretiyle sonuca gidilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04.06.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.