5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"na muhalefet suçundan sanık ..."in, anılan Kanun"un 63/10 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 52. maddeleri gereğince 1.200,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair KÜÇÜKÇEKMECE 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/11/2019 tarihli ve 2019/184 esas, 2019/584 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 09/12/2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15/01/2021 tarihli ve KYB. 2021/2026 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre,
1. Sanığın 05/04/2015 tarihinde gerçekleştirdiği eyleminden dolayı Küçükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 12/03/2019 tarihli ve 2019/7411 soruşturma, 2019/4455 esas, 2019/4131 sayılı iddianame üzerine yapılan yargılama neticesinde sanık hakkında 5809 sayılı Kanuna muhalefet etmek suçundan Küçükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/11/2019 tarihli ve 2019/184 esas, 2019/584 sayılı dosyasında mahkumiyet kararı verildiği ancak sanığın yargılamaya konu eylemi hakkında katılanın 22/05/2019 tarihinde talimatla alınan ifadesinde, abonelik sözleşmesi ve numara taşıma formu üzerindeki imzaların ayrıca kimlikteki fotoğrafın kendisine ait olmadığı, abonelik sözleşmesine dayanak olan nüfus cüzdanının arka yüzündeki bilgilerin kendi kimlik bilgileri ile eşleşmediği şeklindeki beyanı kapsamında, sahte nüfus cüzdanı kullanan bir başka şahsın hattı açtırmış olabileceği, sanığın suçu işlediği ya da suça iştirak ettiği yolunda bir tespitin bulunmadığı anlaşıldığından, beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde,
2. Sanığa ön ödeme teklifini içerir tebligatın 25/02/2019 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi uyarınca mernis adresine tebliğ edildiği anlaşılmış ise de, anılan Kanun"un 10 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin "Muhatabın adreste bulunmaması, ölmesi veya adresinden sürekli olarak ayrılması halinde yapılacak işlem" başlıklı 30/1. maddesindeki düzenlemeler uyarınca öncelikle sanığın bilinen en son adresine tebligatın çıkarılması, önceki adresine tebliğ yapılamaz ise bu defa sanığın adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresi olup olmadığının araştırılması, mernis adresinin tespiti halinde 7201 sayılı Kanun"un 21. maddesine göre tebliğ yapılması gerektiği nazara alındığında, bilinen son adrese tebligat çıkarılmadan öncelikle mernis adresine yapılan ön ödeme teklifine ilişkin tebligatın usulsüz olduğu ve dolayısıyla usulü ile yapılmış bir ön ödeme teklifi olmadığı, usulsüz tebliğe rağmen sanığın ön ödeme yapmadığı gerekçesiyle davaya devam olunarak hüküm kurulmasında isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suçtan doğrudan doğruya zarar gören ve yargılamaya katılma hakkı bulunan kurum olan Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu dava ve duruşmadan haberdar edilmeden yargılama sonlandırıldığı gibi, adı geçen kuruma gerekçeli kararın tebliği de yapılmadığı ve bu nedenle kanun yararına bozma istemine konu kararın kesinleşmediği anlaşıldığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 25/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.