Danıştay 3. Daire 2019/5334 Esas 2022/1433 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Daire
Esas No: 2019/5334
Karar No: 2022/1433
Karar Tarihi: 30.03.2022

Danıştay 3. Daire 2019/5334 Esas 2022/1433 Karar Sayılı İlamı

Danıştay 3. Daire Başkanlığı         2019/5334 E.  ,  2022/1433 K.

    "İçtihat Metni"

    T.C.
    D A N I Ş T A Y
    ÜÇÜNCÜ DAİRE
    Esas No : 2019/5334
    Karar No : 2022/1433

    TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
    VEKİLİ : Av. …

    KARŞI TARAF (DAVACI) : … Bilgisayar Kırtasiye Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

    İSTEMİN KONUSU: Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararı uyarınca davayı yeniden inceleyen ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

    YARGILAMA SÜRECİ :
    Dava konusu istem: Davacı adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği yolunda saptamalara yer veren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2012 yılının tüm dönemleri için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
    İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı hakkında tanzim edilen vergi tekniği raporundaki tespitlerden, düzenlediği faturaların sahte olduğu sonucuna ulaşıldığı, ancak mahsup dönemi geçen geçici verginin aranmayacağı gerekçesiyle geçici vergi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezası yönünden dava reddedilmiş, geçici vergi aslı kaldırılmıştır.

    TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : İdarelerince tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

    KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

    DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NUN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

    TÜRK MİLLETİ ADINA
    Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
    HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
    İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
    Temyizen incelenen hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri sözü edilen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

    KARAR SONUCU:
    Açıklanan nedenlerle;
    1. Temyiz isteminin reddine,
    2. Vergi Mahkemesi kararının temyize konu hüküm fıkrasının ONANMASINA,
    3. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 30/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.