...

Taraflar arasında görülen davada .... verilen 15/04/2016 tarih ve 2015/335-2016/179 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili müvekkili şirket ile davalı banka arasında 29.05.2013 tarihinde genel kredi sözleşmesi imzalandığını, erken ödemede bulunmak isteyen müvekkiline davalı banka tarafından %7 erken ödeme komisyonu ödenmeden kredinin kapatılmayacağının belirtildiğini, bunun üzerine müvekkili tarafından mecburen davalıya %7 erken ödeme komisyonu ile 13.04.2015 tarihinde 1.300.241,32 TL ödemede bulunulduğunu, bu miktarın sözleşmede belirlenen oranın çok üstünde olduğunu, oysa imzalanmış bulunan genel kredi sözleşmesine bakıldığında erken ödeme halinde %3 oranında komisyonun müvekkili şirketten tahsil edilebileceğinin yazılı olduğunu ileri sürülerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, fazladan ödenen 45.000,00 TL bedelin 13.04.2015 tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanuna göre işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili müvekkili banka ile davacı arasında imzalanmış olan genel kredi sözleşmeleri gereğince davacıya ticari krediler kullandırıldığını, erken kapama komisyonunun pek çok farklı kriterler dikkate alınarak her firma için ayrı ayrı belirlendiğini, davacının basiretli davranma yükümlülüğünün bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; 13.04.2015 kapama tarihinde kredinin ana para borç tutarı 1.215.179,77 TL, % 3 komisyon tutarı 36.455,39 TL ve % 5 BSMV tutarı 1.822,77 TL olup toplam kapama bakiyesinin 1.253.457,93 TL olduğu, davalı banka tarafından davacı firmadan tahsil edilen 85.061,55 TL den, tahsil edilmesi gereken 38.278,16 TL nin düşümünden sonra 46.783,39 TL fazla tahsilat yapıldığı, davacı şirket tarafından davalı bankaya fazla ödenen paranın iadesi ile ilgili herhangi bir ihtarname gönderilmediği, bu nedenle fazla ödenen 46.783,39 TL nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalı bankadan tahsili gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.



../..


Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davalı bankanın kendi uygulamasında da sözleşmedeki komisyon oranını kalan anapara üzerinden uygulamış olmasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.396,83 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 07/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








....