MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... Hava Reklam Nakliyat ve Elektrik Hizmetleri Sanayi Ticaret Ltd. Şti. ve diğerleri aleyhine 27/05/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/03/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız fiil nedeni ile meydana gelen manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı şirketin yetkilileri olan diğer davalıların kendisine ait iş yerinde yangın çıkmasına neden olduklarını, davalılar hakkında ceza yargılaması yapıldığını, yangın nedeniyle bürosunun taban malzemelerinin tanınmaz hale geldiğini, 3 ay bürosunu kullanamadığını, dava dosyalarının, avukatlık evrak ve belgelerinin zarar gördüğünü, davalarını takip edemediğini, bilgisayarlar ve büro dosyalama sisteminin yeniden kurulduğunu ve manevi zararının oluştuğunu iddia ederek, uğranılan zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davacının maddi zararının giderildiğini ve davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalılar hakkında taksirle yangına sebebiyet verme suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğu, meydana gelen yangın olayı nedeniyle davacının tedavi gördüğü ve manevi üzüntüye kapıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kural olarak, mala verilen zararlar nedeniyle manevi tazminat istenilemez. Gerek BK.’nun 49. maddesi gerekse TMK.’nun 24. maddesinde, kişilik haklarının zarara uğratılması durumunda manevi tazminat istenilebileceği öngörülmüştür. Bu düzenlemeler, mal varlığına ilişkin zararları içermez. Şüphesiz, mal varlığına yönelik eylemler de kişiyi az veya çok üzüntüye düşürebilir. Ancak, böyle bir nedenden kaynaklanan ihlaller, manevi
tazminat yolu ile giderim kapsamında düşünülemez. Mahkemece, manevi tazminat isteminin tümden reddi yerine kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.