Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/26208
Karar No: 2019/23433
Karar Tarihi: 6.12.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26208 Esas 2019/23433 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/26208 E.  ,  2019/23433 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini yaptığı fazla çalışmaların karşılığının ödenmemesi, son bir yıldır uygulanan ağır baskı ve kişilik haklarına saldırı sebebi ile haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bır kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, alacakların zamanaşımına uğradığını, davacıya ödenmesi gereken tüm alacakların fesih ile birlikte ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti :
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Taraflar arasında davacının ulusal bayram genel tatil ve fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
    Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
    Somut olayda; davalı banka işyerinde operasyon yönetmeni olarak çalışan davacı hafta içi beş gün sabah 08.30 akşam 21.30 arası çalıştığını, hafta sonları ayda bir defa 10.00-16.00 arası nöbetler halinde çalıştığını ve fazla çalışma yaptığını iddia etmiştir. Davalı taraf ise log kayıtlarını sunarak tüm fazla çalışmaların ödendiğini ve alacakların zamanaşımına uğradığını savunmuştur. Davacı tanıkları mesainin 09.00-18.00 arası olduğunu ancak mesainin 20.30 öncesi kesinlikle bitmediğini, ayda en az bir cumartesi günü sabah 10.00 dan öğleden sonra 16.00’ya kadar çalışma yaptıklarını beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı işveren tarafından sunulan log kayıtlarının tek başına bir işçinin çalışma saatlerini göstermeye yeterli olmayacağını, banka çalışanlarının bilgisayarlarının kapalı olduğu saatlerde de çalışmasının devam ettiğinini belirterek davacı tanık beyanlarını esas alarak hesaplama yapmıştır. Bu hesaplamaya göre davacının 13.01.2010- 30.01.2014 tarihleri arası haftada beş gün 08.30-20.30 saatleri arası 1,5 saat ara dinlenme düşülerek haftalık 52,5 saat çalıştığı ve cumartesi günü çalışılmayan hafta 7,5 saat fazla çalışma yaptığı, cumartesi çalışılan günler 10.00-16.00 arası çalışmadan 1 saat ara dinlenme düşülerek 5 saat eklenmek sureti ile toplamda 57,5 saatten 45 saati aşan 12,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek yapılan hesaplama mahkemece hüküm altına alınmıştır. Yargılama sırasında dinlenen davacı tanıklarından biri davacı ile birlikte 1996-2012 yılları arası diğeri ise 1996-2009 yılları arası birlikte çalıştığını beyan etmiş olup; tanıklar ancak kendi çalışma dönemlerindeki çalışma şekli ile ilgili bilgi sahibi olabilirler ve tanıklıklarına ancak kendi çalışma dönemleri ile sınırlı olarak itibar edilebilir. Bu durumda; tanıkların davalı işyerinde çalışma sürelerini gösteren Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları temin edilmeli, davacı ile birlikte çalıştıkları sürelerle bağlı kalınarak talep konusu fazla çalışma konusunda bir değerlendirme yapılmalıdır. Belirtilen yön gözetilmeten verilen karar bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.12. 2019 gününde oybirliği ile karar verildi.





    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi