Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13332 Esas 2019/21739 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13332
Karar No: 2019/21739
Karar Tarihi: 27.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13332 Esas 2019/21739 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, kasten yaralama suçuyla ilgili verilmiş bir mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi üzerine verilmiştir. Kararda öncelikle, sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas hüküm olup olmadığı tespit edilerek TCK'nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, mahkeme uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığının sorulması gerektiğini belirtmiştir.
Kararda ayrıca, sanık hakkında tahrik hükümlerinin uygulanmasında orantılılık ilkesine uyulmaması nedeniyle eksik ceza tayini yapıldığı ifade edilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin bazı ibareleri iptal ettiği için hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği de kararda belirtilen başka bir husustur.
Kararın sonunda belirtilen kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/1. maddesi (hakaret suçu)
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi (uzlaştırma işlemi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2. ve 7. maddeleri (tekerrür hükümleri)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi (tahrik hükümleri)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (iptal edilen ibareler)

3. Ceza Dairesi 2019/13332 E. , 2019/21739 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Nevşehir 2. Sulh Ceza Mahkemesince verilmiş 2011/322 Esas, 2012/243 Karar sayılı mahkumiyete konu suçun 5237 sayılı TCK"nin 125/1. maddesinde yazılı hakaret suçuna ilişkin olduğu ve mezkur suçun, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, 5237 sayılı TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, uzlaşmanın sağlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas hüküm olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca tahrik hükümlerinin uygulanmasında TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken (3/4) oranında indirim yapılmak suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA,CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın sonuç ceza miktarı açısından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 27.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.