Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2806 Esas 2020/1052 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2806
Karar No: 2020/1052
Karar Tarihi: 04.02.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2806 Esas 2020/1052 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi taksirle öldürme suçundan sanığı mahkum etti. Sanık ve katılanların temyiz itirazları reddedildi ancak, sanığın aracının bir kişinin ölümüne sebep olan olayda tali kusuru olduğu belirtildi. Mahkemenin uygulama sırasında TCK'nın 50/4 ve 52/3 maddelerine aykırı hareket ettiği gerekçesiyle hüküm bozuldu ve sanık hapis cezası adli para cezasına çevrildi. Adli para cezasının tutarı TCK'nın 50/1-a ve 52/2-4 maddelerine göre belirlendi.
Kanun Maddeleri:
- TCK 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4 (sanığın mahkumiyeti için gerekçe)
- TCK 50/4 (uygulama sırasında gösterilmemesi nedeniyle hüküm bozuldu)
- TCK 52/3 (uygulama sırasında gösterilmemesi nedeniyle hüküm bozuldu)
- TCK 50/1-a (adli para cezası tutarının belirlenmesi için kullanıldı)
- TCK 52/2 (bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olduğunun hesaplanması için kullanıldı)

12. Ceza Dairesi 2019/2806 E. , 2020/1052 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin ayrı ayrı kusur durumlarına ve dosyada mevcut raporun hükme esas alınamayacağına dair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden ayrı ayrı REDDİ, ancak;
Olay günü Bayram"ın idaresindeki otomobille gündüz vakti, bölünmüş asfalt kaplama karayolunun kenarında durakladıktan sonra, dönel kavşaktan sola dönmek için aniden ve kontrolsüzce manevra yaptığı esnada, aracının sol yan tarafına gidiş istikametine göre yolun sol tarafından seyretmekte olan sanığın otomobilinin çarpması sonucu sanığın tali kusuruyla bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi,
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 5. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın ekonomik ve sosyal durumu nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 605 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.