Sahte Fatura Düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3323 Esas 2018/2601 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte Fatura Düzenlemek
HÜKÜM : 2006 ve 2007 yılları için: Mahkumiyet
2008 yılı için : Beraat

1-)Sanık hakkında 2006, 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından açılan kamu davasında; sanığın nalburiye dükkanını açtığını, sadece vergi levhası çıkarttığını bunun dışında hiç bir resmi evrak çıkartmadığını, fatura dahi bastırtmadığını, işler kötü gidince 15 gün sonra iş yerini kapattığını ve atılı suçlamayı kabul etmediğini savunması; sanığın 2008 takvim yılında BA-BS beyanında bulunmamasına ve 31.12.2007 tarihinde mükellefiyetliğinin resen terkin ettirilmesine rağmen faturaları kullanan mükellef firma ve şahısların 2008 takvim yılı için 1.012.620,00 TL’lik alış beyanında bulunmaları, sahte fatura düzenleme suçunun oluşabilmesi için sahte faturaların 213 sayılı VUK"nun 230. maddesinde sayılan zorunlu unsurları taşıması gerektiği, aksi takdirde ilgili Kanunun 227/3. maddesine göre hiç düzenlenmemiş sayılacağı cihetle, sanığın düzenlediği iddia olunan faturaların asılları veya onaylı örneklerinin dosya içerisinde bulunmaması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi bakımından, 2006, 2007 ve 2008 takvim yıllarında düzenlendiği iddia olunan sahte faturaların dava zamanaşımı yönünden önemli olduğu da nazara alınarak, fatura aslı ya da onaylı suretlerinin kullanan şirket yetkililerinden de araştırılmak suretiyle temin edilip dosya arasına konulması ve yasada öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediği incelenip, faturaları kullanan şirketler hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığının araştırılması, bu şirketlerin yetkilileri hakkında kamu davası açılıp açılmadığının sorulması, açıldığının tespiti halinde mümkünse davaların birleştirilmesi, mümkün olmazsa ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya intikal ettirilmesi, gerektiğinde faturaları kullanan veya düzenleyen şirket yetkilileri veya kişiler de dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak aldıklarının veya düzenlediklerinin, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması, faturalardaki imzaların sanığa ait olup olmadığının tespiti için sanığa gösterilmesi, kendisine ait olmadığını savunması halinde sahte olduğu iddia olunan faturalara ilişkin belge basım formlarındaki ve faturalardaki imzaların sanığa ait olup olmadığının bilirkişi aracılığıyla saptanmasından sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde beraat ve mahkumiyet hükümleri kurulması,
2-)Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.