Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/31750 Esas 2020/5993 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Dolandırıcılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’nin müşteki ...’a ait iş yerinde çalıştığı, eşi olan sanık ..."i müşteki ile tanıştırdığı, sanık ...’in ortak iş teklifi üzerine müşteki ile birlikte araç alım satımı yaptıkları, müştekinin kendisine ait... plakalı aracı satmak üzere sanık ...’e verdiği, sanığın aracı 47.500 TL ye sattığı fakat parasını müştekiye vermediği, daha sonra araç almak için 80.000 TL nakit parayı sanığa verdiği, bilahare müştekiye ait kredi kartlarını kullanan sanığın toplam 37.500 TL olarak muhtelif bankalara müştekiyi borçlandırdığı yine sanık ...’in gümrükte araç ve eşya ihalelerine yardımcı olacağını, orada tanıdıkları olduğunu, ucuz ev ve araba alacağını söyleyip katılan ...’ı ikna ederek farklı zamanlarda katılandan toplam 47.000 TL para aldığı bu suretle sanıkların fikir ve eylem birliği içerisinde hileli hareketlerle katılan ve müştekiyi aldatarak üzerilerine atılı dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia edilen olayda;
Sanıkların sabit olan savunmaları, katılanlar ve müştekinin ispatlanamayan soyut beyanları, tanık beyanları ile tüm dosya kapsamındaki diğer deliller doğrultusunda, sanıkların atılı suçu işlediklerinin sabit olmadığı gerekçesine dayanan mahkemenin beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılanlar vekilinin suçun işlendiğinin sabit olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 17/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.