Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9116 Esas 2020/6714 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9116
Karar No: 2020/6714
Karar Tarihi: 23.12.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/9116 Esas 2020/6714 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 20. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.01.2019 tarihli kararı, sanığın silahlı terör örgütüne üye olması suçlamasından dolayı mahkumiyet kararına hükmetti. Bu karar Bölge Adliye Mahkemesi tarafından temyiz edildi. Temyiz incelemesi sonucunda, usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, sanığın dosya kapsamındaki örgüt faaliyetleri ve konumu nazara alındığında temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gibi unsurlar dikkate alındı. Ancak, Tayin edilen temel cezadan 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 5. maddesi uyarınca artırım yapılırken, uygulama maddesinin yalnızca 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi hatalı bulundu. Bu nedenle hüküm, ilk derece mahkemesine geri gönderildi ve sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hüküm düzeltildikten sonra onandı. Mahkeme kararı, TCK’nın 314/2, 53, 58/9, 62/1, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddeleri uyarınca verildi.

16. Ceza Dairesi 2019/9116 E. , 2020/6714 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk derece Mahkemesi : Ankara 20. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.01.2019 tarih ve 2018/202 - 2019/12 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm :TCK’nın 314/2, 53, 58/9, 62/1, 63, 3713 sayılı Kanunun 5. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın dosya kapsamına yansıyan örgüt faaliyetleri ve konumu nazara alındığında temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan makul oranda uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Tayin edilen temel cezadan 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 5. maddesi uyarınca artırım yapılırken 3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası uyarınca artırım yapıldığının belirtilmesi gerektiği gözetilmeden uygulama maddesinin yalnızca 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesiyle yetinilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2. fıkrasından "5. maddesi" ibaresinin çıkarılmasına ve yerine "5/1. maddesi" ibaresi eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 20. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.12.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.